Το ταξίδι στη Βιέννη, δι’ ασήμαντου λόγου και αφορμής, δεν θα είχε κάποιο νόημα, αν οι καταιγιστικές εξελίξεις από το μεταναστευτικό – προσφυγικό και την εξάπλωση του κορωναϊού, δεν έφερναν συνειρμούς στον ταξιδιώτη κι εν προκειμένω τον γράφοντα. Πέρα από την εντυπωσιακή σκεπή του Αγίου Στεφάνου στο κέντρο της άλλοτε αυτοκρατορικής πρωτεύουσας της Αυστροουγγαρίας, το καταπληκτικό ρεσιτάλ του Λεωνίδα Καβάκου στο Musik Verein, ακίνητο, χορηγίας του Έλληνα εκ διασποράς, Δουμά, την επίσης εντυπωσιακή έκθεση στο Albertina όλης της διεθνούς ελίτ ζωγράφων από τον Μονέ, στον Πικάσο και τον Ρίχτερ, η αντίληψη λειτουργίας του κράτους, είναι αυτή που εντυπωσιάζει περισσότερο από όλα. Ζητήματα, που τελικά, άλλοι λαοί, όμως στο ίδιο club κρατών, όπως η Αυστρία και η Ελλάδα, έχουν λύσει προ πολλού. Αλλά όχι η Ελλάδα. Η πολιτική βούληση δε, που καθοδηγείται από τον ορισμό του αυτονόητου, τέλος πάντων, σε κάνει σαν ταξιδιώτη, Έλληνα ταξιδιώτη, να απορείς. Γιατί όχι κι εμείς, η πρώτη σκέψη.
Όταν έφευγα από τη Βιέννη για την πατρίδα, έσκαγε το πρώτο κρούσμα κορωναϊού. Οι αγγλικές εκδόσεις των αυστριακών εφημερίδων, που χάζευα στο αεροδρόμιο, έγραφαν ότι η κινητοποίηση της Αυστρίας στο φαινόμενο, ήταν άμεση. Δεν θα δεχόταν κανένα τρένο από την Β. Ιταλία. Στην Ελλάδα, τουλάχιστον μέχρι την ώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές, οι πτήσεις συνεχίζονται κανονικά, με τα περισσότερα από τα εγνωσμένα κρούσματα να έρχονται στη χώρα από το Μιλάνο…
Μεταναστευτικό. Χιλιάδες ανθρώπων, που ο Ερντογάν έστειλε στις Καστανιές του Έβρου, ζητούν να περάσουν τα ευρωπαϊκά σύνορα του Έβρου. Το «έργο» είχε δει η Αυστρία από το 2016. Ήταν τότε, που οι μετανάστες – πρόσφυγες, κατά μία λογική, «λιάζονταν» στην Ομόνοια και τα παγκάκια της Πλατείας Αριστοτέλους στην Θεσσαλονίκη, περιμένοντας το όνειρο, αναχώρησής τους για την Β. Ευρώπη. Ο Σεμπαστιάν Κουρτς λοιπόν, ο 35άρης καγκελάριος της Αυστρίας, πρώτος είπε να συνδράμει τις Ελληνικές αρχές με αστυνομικούς.
Από τους λίγους που βλέπουν σοβαρά ότι το πρόβλημα που αντιμετωπίζει η Ελλάδα σήμερα, είναι πρόβλημα της Ευρώπης, δεδομένου ότι οι πρόσφυγες που βρίσκονται στην Τουρκία αποτελούν το 0,01% του Ευρωπαϊκού πληθυσμού.
Η Ελλάδα κάποια στιγμή θα πρέπει να πάρει αποφάσεις. Μοιραία, λόγω θέσης στον χάρτη. Τα υπόλοιπα, θα τα βρει η διεθνής διπλωματία…