Αλήθεια, τι θα γίνει με τους Έλληνες οδηγούς; Δεν υπάρχει μέρα που να μην κλείσει κάποιο ρεύμα του Κηφισού από χαζές καραμπόλες και συγκρούσεις μικρές ή μεγαλύτερες, που, σε αρκετές περιπτώσεις, έχουν και τραυματισμούς. Τι είναι αυτή η φρενίτιδα να τρέχουν όλοι σαν παλαβοί για να πάνε στις δουλειές τους, χωρίς να υπολογίζουν τίποτε, χύμα στο κύμα;
Με ταχύτητες ανεξέλεγκτες, με φθαρμένα ελαστικά, με αυτοκίνητα κακοσυντηρημένα, που, ξαφνικά, ακινητοποιούνται, οπουδήποτε, δημιουργώντας μποτιλιαρίσματα και κινδύνους για νέα τροχαία, αφού αδιαφορούν οι κάτοχοί τους να βάλουν προειδοποιητικά τρίγωνα σε σημαντική απόσταση, να φορέσουν φωσφορίζον γιλέκο και, εν πάση περιπτώσει, να τηρήσουν τους στοιχειώδεις κανόνες ασφαλείας…
Και, τι θα γίνει με αυτό το κακό, να μιλάνε οι πάντες στα κινητά, παρότι η επιστήμη έχει εφεύρει το ασφαλές αξεσουάρ που λέγεται Bluetooth, ή το ενσωματωμένο αυτό πρωτόκολλο στο ηχοσύστημα πολλών σύγχρονων αυτοκινήτων; Μερικοί/ες δεν αρκούνται στην παρανομία (βλακεία) του να μιλάνε διαρκώς ενώ οδηγούν, αλλά, θέλουν ταυτόχρονα και να καπνίζουν! Επιτέλους, θα γίνουν ποτέ άνθρωποι, πολιτισμένοι οδηγοί/χρήστες, σεβόμενοι τη ζωή τους και τις ζωές των άλλων;
Την ίδια ώρα, η εντελώς σχιζοφρενική συμπεριφορά των οδηγών δικύκλων που περνούν ανάμεσα στα αυτοκίνητα, πάντα και παντού με σφήνες, πλαγιάσματα και άλλες «ταρζανιές», αδιανότητες σε άλλες σοβαρές χώρες. Αυτό το «κάνω ό,τι ακριβώς απαγορεύει ο ΚΟΚ», είναι μια μόνιμη κατάσταση στον τόπο μας, είναι το …must.
Δεν έχει ταξικό πρόσημο, δεν έχει περιοχή, δεν έχει διαφορά ο παραλογισμός. Πας στα Βόρεια Προάστια, από Κηφισιά και πάνω και βλέπεις υπέργηρους οδηγούς να περνούν τα Stop σαν να μην …υπάρχουν, πηγαίνουν ανάποδα σε μονόδρομους, παρκάρουν στα πάρκινγκ των σούπερ μάρκετ κτυπώντας τα άλλα αυτοκίνητα… Τα ντελίβερι, πάλι, στο γύρο του θανάτου, μέρα-νύχτα, ό,τι νάναι… Είσαι «παραλιακή» από την άλλη, ή Βουλιαγμένης, όποτε δεν έχει κίνηση, είναι σα να βρίσκεσαι στο Nίρμπουρκρινγκ! Μόνο καρό σημαία δεν πέφτει στα περάσματα και τις κόντρες…
Μια καθημερινότητα, έτσι χωρίς πρόγραμμα που έλεγε και η παλιά ραδιοφωνική εκπομπή, φεύγεις από το σπίτι και δεν ξέρεις αν θα γυρίσεις… Που είναι η αστυνομία, που είναι ο συστηματικός έλεγχος, που είναι το οργανωμένο κράτος, να αποτρέπει την παραβατικότητα και να εγγυάται σε όσους είναι συνεπείς και σωστοί ότι θα τους προστατέψει από τους …άλλους, επιβάλλοντας ποινές και δικαιοσύνη; Ο λογικός, ο νομοταγής νιώθει κορόϊδο, τουλάχιστον…
Μα, είναι και τριτοκοσμικές οι υποδομές. Ολισθηρά οδοστρώματα, λακκούβες και στις πιο ακριβές περιοχές, κακή σήμανση, ή σήματα μουτζουρωμένα από δεκάδες προβληματικά που δεν τους έχουν μάθει οι οικογένειές τους βασικούς κανόνες συμπεριφοράς, διασταυρώσεις που κάνεις ..σταυρό να τις διασχίσεις, έλλειψη πλατειών (roundabout) που εξορθολογίζουν την κυκλοφορία. Αλλά …τι να λέμε; Η μοναδική χώρα που δεν παραχωρούμε προτεραιότητα στους κινούμενους εντός της πλατείας είναι η Ελλάδα! Τα λέμε, τα ξαναλέμε, όμως τίποτε δεν αλλάζει…