Είναι γεγονός πως οι πωλήσεις των ηλεκτρικών αυτοκινήτων αυξάνονται συνεχώς, ωστόσο απαιτείται και αντίστοιχο δίκτυο δημόσιων φορτιστών
Επιπροσθέτως, δεν απαιτούνται απλώς περισσότεροι φορτιστές, αλλά όσο το δυνατόν περισσότεροι ταχυφορτιστές συνεχούς ρεύματος DC, ειδικά κατά μήκος των αυτοκινητοδρόμων και στους ΣΕΑ ανά την Ευρώπη, ώστε στα ταξίδια τα ηλεκτρικά αυτοκίνητα να φορτίζονται σε σύντομα χρονικά διαστήματα, για να διανύουν τις αποστάσεις σε λογικά χρονικά διαστήματα.
Σίγουρα οι δημόσιοι φορτιστές αυξάνονται συνεχώς σε όλη τις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αλλά είναι αρκετός ο σημερινός ρυθμός αύξησης; ή μήπως δεν είναι αντίστοιχος της αύξησης του ρυθμού πωλήσεων ηλεκτρικών αυτοκινήτων;
Ευρώπη: 632.423 δημόσιοι φορτιστές στο τέλος του 2023
Σύμφωνα με στοιχεία των οργανισμών ACEA, EAFO (European Alternative Fuels Observatory – Ευρωπαϊκό παρατηρητήριο Εναλλακτικών καυσίμων) και AFIR (Alternative Fuels Infrastracure Regulation – Κανονισμός Υποδομών Εναλλακτικών Καυσίμων) στην Ευρώπη υπήρχαν στα τέλη του 2023 632.423 δημόσιοι φορτιστές, αυξημένοι κατά 153.000 στη διάρκεια του έτους.
Οι 623.423 αντιστοιχούν συνολικά σε περίπου 3 εκ. ηλεκτρικά οχήματα που εκτιμάται ότι κυκλοφορούσαν το αντίστοιχο χρονικό διάστημα στην Ευρωπαϊκή Ένωση, με την αναλογία να κυμαίνεται σε 4,7 ηλεκτρικά αυτοκίνητα ανά φορτιστή συνολικά. Ωστόσο, το… 61% των δημόσιων φορτιστών βρίσκεται σε τρεις μόνο χώρες, Ολλανδία, Γερμανία και Γαλλία, που σημαίνει ότι υπάρχει τεράστια απόκλιση μεταξύ των χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Ειδικά αν υπολογιστεί η έκταση της Ολλανδίας (και της Δανίας) η πυκνότητα των φορτιστών εντυπωσιάζει, καθώς δεν είναι υπερβολή αν γράψουμε πως βρίσκονται κυριολεκτικά παντού. Επιπροσθέτως, οι τρεις χώρες που διαθέτουν το 61% των φορτιστών, καλύπτουν μόλις το 20% της έκτασης των χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, τονίζοντας περαιτέρω τις αποκλίσεις μεταξύ των χωρών.
Όσον αφορά στην Ελλάδα, στα τέλη του 2023 υπήρχαν συνολικά 3.166 δημόσιοι φορτιστές, εκ των οποίων οι 216 ήταν συνεχούς ρεύματος DC.
Μεγάλες αποκλίσεις υπάρχουν και σε άλλους δείκτες που αφορούν στους φορτιστές, όπως η αναλογία φορτιστών ανά κάτοικο, ανά χιλιόμετρο οδικού δικτύου, όπως και η συσχέτιση φορτιστών με τις πωλήσεις ηλεκτρικών αυτοκινήτων.
Ολλανδία, Δανία και Βέλγιο πρωτοστατούν στην ηλεκτροκίνηση
Οι αριθμοί αποδεικνύουν πως στην Ολλανδία (το Λουξεμβούργο εξαιρείται λόγω μικρού πληθυσμού και έκτασης) και στη Δανία, οι δημόσιοι φορτιστές βρίσκονται παντού και αυτό έχει αντίκτυπο και στις πωλήσεις των ηλεκτρικών, αφού τα μερίδια στην αγορά είναι πολύ υψηλά και στις δύο χώρες, όπως και στις Σκανδιναβικές (μην ξεχνάμε και το… 90% της Νορβηγίας).
Σε αυτές τις χώρες επίσης αυξάνεται συνεχώς και το πάρκο των ηλεκτρικών αυτοκινήτων σε σχέση με τα συνολικά, δείκτη στον οποίο η Ελλάδα υστερεί, αφού ο στόλος δεν ανανεώνεται, απλώς προστίθενται συνεχώς νέα αυτοκίνητα, χωρίς να αποσύρονται, παρόλο που το μερίδιο της αγοράς των ηλεκτρικών (5.35% για το 2024) δεν είναι από τα πιο χαμηλά στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Όπως αναφέραμε και νωρίτερα, εκτός από τον συνολικό αριθμό φορτιστών, μεγάλο ρόλο στην διάδοση της ηλεκτροκίνησης, διαδραματίζει ο αριθμός των ταχυφορτιστών (με ισχύ μεγαλύτερη των 22 kW) ανά αυτοκίνητο. Στην εξίσωση προστίθενται και τα PHEV οχήματα, που και αυτά απαιτούν φόρτιση, έστω και για μικρότερο χρονικό διάστημα, ωστόσο καταλαμβάνουν και αυτά κάποιον φορτιστή. Σε αυτόν τον δείκτη η Ελλάδα βρίσκεται περίπου στο μέσο όρο της Ευρώπης, καθώς όντως το τελευταίο χρόνο αυξάνονται οι ταχυφορτιστές, ειδικά στους ΣΕΑ των αυτοκινητοδρόμων.
Όσον αφορά στα μελλοντικά σχέδια της ΕΕ, εκτιμάται πως μέχρι το 2030 θα απαιτηθούν συνολικά 3.5 εκατομμύρια φορτιστές, ώστε να μπορέσουν να καλύψουν το πάρκο των ηλεκτρικών αυτοκινήτων που θα κυκλοφορούν μέχρι τότε. Αυτό σημαίνει πως μέσα στα επόμενα επτά χρόνια θα πρέπει να εγκαθίστανται περίπου… 7.900 φορτιστές την εβδομάδα.
Ο ACEA όμως προβλέπει ακόμα μεγαλύτερη ζήτηση, κάνοντας λόγο για 1.2 εκατομμύρια φορτιστές επιπλέον το χρόνο κατά μέσο όρο ή 22.438 εβδομαδιαίως, ώστε το 2030 να υπάρχουν στην ΕΕ 8.8 εκ φορτιστές. Οι αριθμοί σίγουρα ζαλίζουν και σίγουρα θα απαιτηθούν μεγάλες επενδύσεις από όλες τις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ώστε να επιτευχθούν οι στόχοι της ηλεκτροκίνησης.