Η επαφή Hamilton – Verstappen ήταν το κυρίαρχο γεγονός του βρετανικού Γκραν Πρι, καθώς και εκείνο που έπαιξε το μεγαλύτερο ρόλο ώστε να αποκτήσει ενδιαφέρον ο αγώνας, αλλά και το πρωτάθλημα το οποίο έδειχνε ότι είχε αρχίσει να παίρνει μια σταθερή πορεία υπέρ των Verstappen και Red Bull.
Όμως τι οδήγησε σε αυτή τη σύγκρουση; Οι παράγοντες ήταν πολλοί και κάποιους δύσκολα μπορούμε να τους φανταστούμε αρχικά.
Από την αρχή του τριημέρου το κλίμα ήταν βαρύ και διαφορετικό. Ήταν η πρώτη φορά που ένα Γκραν Πρι γινόταν με γεμάτες κερκίδες, από όταν ξεκίνησε η πανδημία. Επίσης ήταν η πρώτη φορά που διοργανωνόταν αγώνας sprint. Ο συνδυασμός των παραπάνω με το γεγονός ότι ο Hamilton και η Mercedes είχαν βρεθεί αρκετά πίσω και στα δύο πρωταθλήματα (οδηγών και κατασκευαστών, αντίστοιχα), έκανε τους πρωταθλητές να θέλουν ένα καλό αποτέλεσμα, ειδικά ο Hamilton ο οποίος αγωνιζόταν μπροστά στους συμπατριώτες του.
Τι έχει να πει ο Hamilton για την επαφή με τον Verstappen;
Βέβαια, τόσο ο 7 φορές παγκόσμιος πρωταθλητής όσο και η ομάδα του, ήξεραν ότι το μονοθέσιο της Red Bull είναι ταχύτερο. Αυτό δημιουργεί την πρώτη μεγάλη απορία.
Αφού η Red Bull ήταν ταχύτερη, πώς κατάφερε ο Hamilton να βρεθεί μπροστά στις κατατακτήριες της Παρασκευής;
Η απάντηση έχει να κάνει με τις θερμοκρασίες οδοστρώματος. Η Red Bull είχε στήσει το μονοθέσιο έχοντας το νου της περισσότερο στον αγώνα της Κυριακής. Έτσι, όταν η άσφαλτος είχε πάνω από 40 βαθμούς Κελσίου, η RB16B έφερνε τα ελαστικά της πιο εύκολα στην ιδανική θερμοκρασία και γινόταν ταχύτερη της W12. Με τις κατατακτήριες να γίνονται περίπου στους 37 βαθμούς Κελσίου (πάντα αναφερόμαστε στη θερμοκρασία οδοστρώματος), η Mercedes με τον Hamilton μπόρεσε να κινηθεί ταχύτερα.
Ωστόσο, ο αγώνας sprint έγινε με 49 βαθμούς περίπου και εκείνος της Κυριακής με 46 – 48 βαθμούς. Έτσι, εκεί η Red Bull απέκτησε το πλεονέκτημα.
Μεταξύ των αλλαγών που έκανε η Red Bull ήταν ότι έβαλε λιγότερο camber μπροστά και αύξησε λίγο το gurney flap ώστε να βοηθήσει και τα πίσω ελαστικά. Συνολικά, η RB16B είχε περισσότερη κάθετη δύναμη, ανέβαζε πιο άμεσα την ταχύτητά της όμως κορυφωνόταν πιο χαμηλά, έτσι αν κάποιος εξέταζε μόνο το speed trap θεωρούσε ότι είναι πιο αργή στις ευθείες.
Το πλεονέκτημα της Red Bull και το μάθημα του Σαββάτου
Η επιλογή των Αυστριακών σημαίνει ότι το μονοθέσιό τους περνούσε από το σύμπλεγμα Maggots, Beckets, Chapel σαφώς ταχύτερα σε σχέση με τις Mercedes και αποκτούσε πλεονέκτημα για την ευθεία Hangar που ακολουθεί. Ο Hamilton γνώριζε τα παραπάνω οπότε είχε καταλάβει ότι αν ήθελε να βρεθεί μπροστά από τον Verstappen, έπρεπε να προσπεράσει στον πρώτο γύρο και μάλιστα το περιθώριο που είχε ήταν μέχρι τη στροφή Copse, άντε και η μικρή ευθεία που μεσολαβεί μέχρι τη Maggots. Τα παραπάνω τα είχε καταλάβει καλά ο Βρετανός από την εκκίνηση και τους πρώτους γύρους του αγώνα sprint, οπότε δεν ήθελε μια επανάληψη.
Η μάχη ξεκινά
Στην εκκίνηση ο Hamilton έφυγε οριακά καλύτερα και βρέθηκε να στρίβει μαζί με τον Verstappen, με τον Ολλανδό τελικά να καταφέρνει να μείνει μπροστά. Βγαίνοντας από το σύμπλεγμα των αργών στροφών 3 – 4 και περνώντας από τη γρήγορη 5 ο Hamilton τοποθετείται ώστε να έχει καλύτερη έξοδο και να πάρει το slipstreaming. Τα καταφέρνει και στην ευθεία Wellington περνάει μπροστά για λίγο, ενώ έχουμε και μια μικρή επαφή ανάμεσα στα ελαστικά των δύο πιλότων.
Ωστόσο, στην αριστερή στροφή Brooklands (6), ο Hamilton αναγκάζεται να πάει από την εξωτερική, ο Verstappen παίρνει την εσωτερική και καταφέρνει να βρεθεί πάλι μπροστά. Ο οδηγός της Mercedes “σταυρώνει” τη γραμμή του, επιλέγει την εξωτερική για τη δεξιά στροφή 7 (Luffield) και έχει ελαφρώς καλύτερη έξοδο για την ανοιχτή δεξιά στροφή 8 (Woodcote) η οποία οδηγεί στην παλιά ευθεία εκκίνησης/τερματισμού.
Η λεπτομέρεια που ήξερε και εκμεταλλεύτηκε ο Hamilton
Τη στιγμή που ο Verstappen περνούσε από τη Woodcote ο κινητήρας του για μια στιγμή μειώνει την προσφερόμενη ισχύ, κάτι που δίνει την ευκαιρία στον Hamilton να πλησιάσει πολύ γρήγορα. Η μείωση ισχύος δεν ήταν πρόβλημα αλλά επιλογή. Οι μηχανικοί της Honda είχαν ρυθμίσει το υβριδικό σύνολο και συγκεκριμένα το ERS-K να μειώνει σε εκείνο το σημείο την απόδοση, ώστε να προστατεύουν τα ελαστικά. Αυτό ήταν ένα ακόμα στοιχείο που γνώριζαν η Mercedes και ο Hamilton, έτσι ο Βρετανός ήταν προετοιμασμένος ώστε να το εκμεταλλευτεί.
Το δεύτερο μάθημα του Σαββάτου και η κατάληξη
Μόλις αρχίζει να μειώνει τη διαφορά μετακινείται προς τα αριστερά ώστε να κάνει τον αντίπαλό του να νομίσει ότι θα πάει από την εξωτερική. Μόλις ο Verstappen κλείνει την εξωτερική ο Hamilton αλλάζει στρίβει απότομα δεξιά και μετακινείται στην εσωτερική της RB16B.
Στον αγώνα sprint ο οδηγός της Mercedes είχε πάει από την εξωτερική και είχε χάσει εύκολα τη μονομαχία, οπότε την Κυριακή θέλησε να δοκιμάσει εναλλακτική προσέγγιση.
Τη στιγμή που άρχισαν να στρίβουν για τη δεξιά στροφή 8 (Copse) ο Hamilton είχε βάλει ένα ποσοστό του μονοθεσίου του δίπλα σε εκείνο του Verstappen, όμως όχι ολόκληρο.
Τελικά η μονομαχία κατέληξε σε επαφή από την οποία ο Verstappen βρέθηκε στον τοίχο από ελαστικά σε μία σύγκρουση που μέτρησε 51G.
Επίλογος
Η αναφορά αυτού του κειμένου τελειώνει εδώ, καθώς σκοπός δεν είναι να αναφέρουμε ποιος φταίει, αν η επαφή Hamilton – Verstappen είναι αγωνιστικό συμβάν ή όχι, αλλά ούτε να κρίνουμε την ορθότητα ή μη της ποινής. Στόχος ήταν να αναδείξουμε σε τι επίπεδα έχει φτάσει η ανάλυση στη Formula 1 και πόσο οι λεπτομέρειες παίζουν πάρα πολύ σημαντικό ρόλο, όπως το στήσιμο για συγκεκριμένες θερμοκρασίες που έκανε η Red Bull και ο εντοπισμός της χαρτογράφησης του κινητήρα της Honda από μέρους της Mercedes.
Αυτά είναι που κάνουν το συγκεκριμένο άθλημα να ξεχωρίζει.