Σε μια επιστροφή μας βρεθήκαμε μποτιλιαρισμένοι σε έναν σταθμό διοδίων.
Τι καλύτερο από το να χαζέψουμε το τι συμβαίνει στα γύρω αυτοκίνητα.
Στο μονότονο αυτό σκηνικό το βλέμμα μας σχεδόν αναγκαστικά στρέφεται προς τα ακινητοποιημένα αυτοκίνητα που βρίσκονται αριστερά και δεξιά μας.
Η εικόνα γύρω μας μοιάζει να έχει «παγώσει» και μας προκαλεί να παρατηρήσουμε τις πολλές παθογένειες των Ελλήνων οδηγών. Από το μεσαίο καθρέπτη βλέπουμε τον οδηγό του πίσω αυτοκινήτου να καπνίζει, παρότι μέσα στο όχημα υπάρχουν και παιδιά. Λίγα μέτρα πιο μπροστά, διακρίνουμε ένα αγοράκι περίπου 4 ετών στην αγκαλιά της μητέρας του και όχι στο απαραίτητο και επιβεβλημένο για την ασφάλειά του παιδικό κάθισμα.
Παράλληλα σχεδόν κανένας από τους πίσω επιβάτες των αυτοκινήτων δε φοράει ζώνη ασφαλείας, παρότι έχει χυθεί άφθονο μελάνι για τους σημαντικούς κινδύνους που εγκυμονεί αυτή η παράλειψη σε περίπτωση ατυχήματος, τόσο για τους ίδιους, όσο και για τους εμπρός επιβάτες. Ένας μοτοσικλετιστής προσπαθεί να τρυπώσει πιο μπροστά στην ουρά, όμως το λάθος του αυτό είναι μικρό, σε σύγκριση με το γεγονός ότι το προστατευτικό κράνος είναι περασμένο στον αγκώνα και όχι στο κεφάλι του.
Ένας έφηβος από το πίσω κάθισμα ενός SUV, έχει κουραστεί μάλλον από το ταξίδι και έχει βγάλει από το ανοιχτό παράθυρο το πόδι του έξω, ενώ οι γονείς του παραμένουν απαθείς. Το παράδειγμα του φαίνεται ότι ακολούθησε και μια ξανθιά κυρία σε ένα coupe, καθώς σχεδόν είχε ξαπλώσει στο κάθισμα του συνοδηγού και έχει τεντώσει τα πόδια της πάνω στο ταμπλό. Οι επιβάτες σε ένα Smart που είχε προπορευτεί στην απέναντι ουρά δεν ήταν ορατοί, αφού είχαν φορτώσει μέχρι πάνω το πορτμπαγκάζ με τσάντες και σακβουαγιάζ, επομένως μηδενική ορατότητα για τον οδηγό προς τα πίσω.
Δεν ήταν όμως οι μόνοι που στρίμωξαν τις πολλές αποσκευές τους. Σε ένα sedan οι βαλίτσες προεξείχαν από το μισάνοιχτο πορτμπαγκάζ, το οποίο συγκρατούσε ένα λεπτό σχοινί. Από την εξάτμιση ενός παλιού station wagon έβγαιναν ντουμάνια κάθε φορά που ο οδηγός πατούσε το γκάζι για να διανύσει μισό μέτρο στην ουρά, κάνοντας μας να αναρωτιόμαστε αν αυτό το αυτοκίνητο έχει περάσει ΚΤΕΟ.
Όσο μεγαλώνει η αναμονή αυξάνεται και ο εκνευρισμός, με αποτέλεσμα ένας οδηγός να ξεσπάσει στην κόρνα του, πιστεύοντας μάλλον ότι με αυτόν τον τρόπο η υπάλληλος στο σταθμό διοδίων θα κάνει πιο γρήγορα τη δουλειά της ή ότι ως δια μαγείας θα εξαφανιστούν τα υπόλοιπα αυτοκίνητα από μπροστά του. Λένε ότι ο τρόπος που οδηγεί ο λαός μιας χώρας αποτελεί «καθρέπτη» για τον πολιτισμό του και σίγουρα οι παραπάνω εικόνες δε μας τιμούν ως Έλληνες…