Ο Κρίστιαν Γκαϊσντόρφερ κατέχει, ως ο νεότερος όλων, τον παγκόσμιο τίτλο των συνοδηγών (με ορόσημο το 1980), στην ιστορία του WRC.
Σύμφωνα με το Dirtfish αυτοί είναι 10 νεότεροι παγκόσμιοι πρωταθλητές μέχρι σήμερα:
10ος Γιούχα Πίρονεν
Ο συνοδηγός του μεγάλου Γιούχα Κάνκουνεν κέρδισε τον πρώτο του παγκόσμιο τίτλο σε ηλικία 35 ετών. Ο Πίρονεν άφησε εκτός δεκάδας τον αναπληρωτή πρόεδρο της FIA για τον αθλητισμό Ρόμπερτ Ριντ – ο οποίος κέρδισε το πρωτάθλημα με τον Ρίτσαρντ Μπερνς.
Αυτός, ο πρώτος παγκόσμιος τίτλος του Πίρονεν, πέρασε δια πυρός και σιδήρου και αυτό γιατί ολόκληρη η ομάδα της Peugeot αποβλήθηκε αρχικά από το Ράλι Σαν Ρέμο του 1986 για υποτιθέμενες παρανομίες στο αυτοκίνητο. Όταν ολοκληρώθηκε η σεζόν στο Ράλι Oλυμπος στην Αμερική, παγκόσμιοι πρωταθλητές ήταν οι Φινλανδοί Μάρκου Άλεν και Ίλκα Kιβιμάκι. Όμως ο αποκλεισμός της Peugeot στο Σαν Ρέμο, αναιρέθηκε και έτσι οι Κάνκουνεν – Πίρονεν πήραν τον πρώτο τους παγκόσμιο τίτλο με Group B. Το φινλανδικό δίδυμο θα κέρδιζε δύο ακόμη τίτλους μαζί (το 1987 και το 1991). Μάλιστα ο Πίρονεν έχασε τον τίτλο του ’93 με τον Κάνκουνεν καθώς έπαθε εγκεφαλικό, λίγο πριν το Ράλι Αργεντινής, τερματίζοντας έτσι την καριέρα του στα ράλι. Ο Nίκι Γκριστ – συνοδηγός τότε του Άρμιν Σβαρτς- επιλέχτηκε και συνοδήγησε με τον Kάνκουνεν στους αγώνες, που δεν συμμετείχε ο Σβαρτς – μοιράστηκαν με τον Ντενίς Ζιροντέ το δεξί κάθισμα του Κάνκουνεν. Έτσι το 1993 παραμένει η μοναδική χρονιά στην ιστορία του WRC, όπου οι παγκόσμιοι πρωταθλητές δεν ήταν από το ίδιο πλήρωμα.
9ος Ζουλιέν Ινγκρασιά: Στατιστικά ο Ινγκρασιά είναι ο δεύτερος πιο πετυχημένος συνοδηγός στην ιστορία του WRC, όσον αφορά τις νίκες στα ράλι και τα πρωταθλήματα, αλλά πολλοί πιστεύουν ότι ο Ινγκρασιά είναι ο πιο ολοκληρωμένος και πιο επαγγελματίας συνοδηγός, που έχει δει ποτέ στο service park.
Αν αυτός και ο Σεμπαστιάν Οζιέ δεν είχαν πολεμήσει την υπόθεσή τους τόσο σκληρά όσο εκείνοι, θα μπορούσαν όλα να ήταν τόσο διαφορετικά. Ο Ινγκρασιά αποκάλυψε σε μια συνέντευξη πέρυσι, ότι κατά τη διάρκεια της προβληματικής σεζόν του ζευγαριού το 2009, η Citroën ήθελε ο Oζιέ να πάει με διαφορετικό συνοδηγό. Ο Ινγκρασιά απέδειξε, ότι όλοι έκαναν λάθος.
Η μετακίνηση στη Volkswagen ήταν εμπνευσμένη και οι Ινγκρασιά – Οζιέ έγιναν παγκόσμιοι πρωταθλητές. Ο Ζουλιέν ήταν τότε 34 ετών.
Ήταν ο πρώτος τίτλος από τα πολλούς, καθώς οι Ινγκρασιά – Οζιέ έφτασαν τους οκτώ παγκόσμιους τίτλους τα επόμενα εννέα χρόνια, και το σερί τους διακόπηκε από τους Οτ Τάνακ – Μάρτιν Γιαρβέογια το 2019.
Ο Ινγκρασιά κέρδισε τον τελευταίο του τίτλο σε ηλικία 42 ετών, το 2021 πριν αποσυρθεί από τα ράλι.
8ος Ντανιέλ Γκραταλού: Όπως είπαμε το 1993, δεν είχαμε οδηγό και συνοδηγό του ίδιου πληρώματος παγκόσμιο πρωταθλητή. Αυτός που κατέκτησε τον παγκόσμιο τίτλο συνοδηγών εκείνη τη χρονιά ήταν ο Ντανιέλ Γκραταλού συνοδηγός του Ντελεκούρ.
Το 1993 ήταν η καλύτερη χρονιά του Φρανσουά Ντελεκούρ. Το δίδυμο πέτυχε την πρώτη τους νίκη στο WRC στην Πορτογαλία και στη συνέχεια κέρδισαν και στην Κορσική.
Ξαφνικά έμοιαζαν με αξιόπιστους αμφισβητίες για τα καθιερωμένα φαβορί για τον τίτλο και ακολούθησαν κι άλλα βάθρα, τόσο στην Αυστραλία όσο και τη Νέα Ζηλανδία, όπως και ακόμα μια νίκη στην Ισπανία. Αλλά ένα ατύχημα στην ομίχλη του Σαν Ρέμο και η βλάβη του κινητήρα στην Ελλάδα αποδείχθηκαν μοιραία.
Έτσι, ο Ντελεκούρ έχασε τον παγκόσμιο τίτλο των οδηγών, όμως ο Κάνκουνεν, που στέφθηκε παγκόσμιος πρωταθλητής εκείνη τη χρονιά είχε αλλάξει αναγκαστικά τρεις συνοδηγούς, (Πίρονεν, Γκριστ, Ζιροντε), οπότε και ο τίτλος πήγε στον Γκραταλού. Ο Ντανιέλ ήταν τότε 33 ετών.
7ος Μπερνάρντ Οσελί: Παραδόξως, ο Oσελι πετάει έξω από τους επτά πρώτους της λίστας, τον συμπατριώτη του Γκραταλού για μόλις δύο ημέρες.
Ο Oσελί κέρδισε τον παγκόσμιο τίτλο του μια χρονιά αμέσως μετά τον Γκραταλού, το 1994. Ο συνοδηγός του Ντιντιέ Οριόλ γεννήθηκε στις 20 Μαίου, ενώ ο Γκραταλού γεννήθηκε στις 19 και ένα χρόνο νωρίτερα. Το 1994 ο τελευταίος αγώνας του πρωταθλήματος το RAC ράλι στη Μεγάλη Βρετανία τέλειωσε στις 23 του Νοεμβρίου, ενώ την προηγούμενη χρονιά τέλειωσε στις 24. Αυτή η διαφορά στην ημερομηνία έδωσε στον Οσελί την 7η θέση στη λίστα με τους νεότερους συνοδηγούς.
Οι Οριόλ – Οσελί το 1994 δεν έκαναν τίποτα άλλο από το να κερδίσουν ένα τίτλο που στερήθηκαν το 1992, όταν οδηγούσαν για την ομάδα της Lancia. Τότε το γαλλικό πλήρωμα είχε σημειώσει έξι νίκες στο πρωτάθλημα- που ήταν ρεκόρ για μια σεζόν, ενώ έκαναν ένα πολύ κακό τελείωμα με αποτέλεσμα να πάρουν τον τίτλο οι Κάρλος Σάινθ – Λούις Μόγια. Το 1994 όμως το γαλλικό δίδυμο δεν έκανε κανένα λάθος και όλα κύλησαν σωστά για αυτούς. ‘Ετσι κατέκτησαν τον πρώτο και μοναδικό τους παγκόσμιο τίτλο με την ΤΤΕ του Ούβε Άντερσον.
6ος Μάτιν Γιαρβέογια: Σε ηλικία 32 ετών και δύο μηνών, ο Γιαρβέογια είναι ο έκτος νεότερος συνοδηγός, που έγινε πρωταθλητής WRC.
Το ταξίδι του στο παγκόσμιο πρωτάθλημα ξεκίνησε μαζί με το ανερχόμενο ταλέντο της Εσθονίας Kαρλ Κρούουντα, αλλά ήταν το αστέρι του Oτ Τάνακ, που απογείωσε την καριέρα του. Όλα ξεκίνησαν για τον Γιαρβέογια, όταν η M-Sport πήρε στις τάξεις της τον Τάνακ το 2017. Ο Οτ τότε πήρε μαζί του τον Γιαρβέογια για συνοδηγό του στο WRC.
Αποδείχθηκαν εκρηκτικό δίδυμο. Η πρώτη τους νίκη στο WRC ήρθε στη Σαρδηνία, με μια ακόμα στη Γερμανία. Η μεταγραφή τους στην Toyota έθεσε τις βάσεις για να γίνουν παγκόσμιοι πρωταθλητές.
Αν και έχασαν το παιχνίδι σε ένα θρίλερ του τελευταίου γύρου το 2018, ανασυγκροτήθηκαν και δημιούργησαν το 2019 μια χρονιά, που κανείς δεν θα μπορούσε να ανταγωνιστεί.
Μέχρι στιγμής έχουν κερδίσει έναν μόνο παγκόσμιο τίτλο, αλλά η επιστροφή στην M-Sport για το 2023 έγινε με μοναδικό σκοπό να προσθέσει ένα άλλο τρόπαιο παγκόσμιου πρωταθλήματος στη συλλογή τους.
5ος Ντανιέλ Ελενά: Μόλις εννέα ημέρες πριν από τα 32α γενέθλιά του, ο Ντανιέλ Ελενά έγινε πρωταθλητής στο WRC για πρώτη φορά στην καριέρα του – στο Γύρο της Κορσικής το 2004. Ήταν ένα συναίσθημα, που θα συνήθιζε, γιατί αυτός και ο Λεμπ συνέχισαν να κερδίζουν τίτλους – συνολικά εννέα μαζί με 79 νίκες.
Ο Ελενά ήταν με τον Λεμπ από την αρχή, και δεν συνοδήγησε ποτέ για κανέναν άλλον στο WRC.
Είχαν φτάσει πολύ κοντά στον πρώτο τους παγκόσμιο τίτλο το 2003, επέστρεψαν πιο δυνατά το 2004 και τον κατέκτησαν.
Ο Ελενά και ο Λεμπ ήταν ανίκητοι, κερδίζοντας κάθε παγκόσμιο τίτλο από το 2004-2012.
4ος Τιτσιάνο Σιβιέρο: Στα 30 του χρόνια ο Σιβιέρο κέρδισε τον πρώτο του παγκόσμιο τίτλο στο πλευρό του Μίκι Μπιαζιόν.
Δουλεύοντας μαζί με τον Μπιαζιόν, ενσωματώθηκαν στην τρομερή ομάδα της Lancia κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1980 – πρώτα έτρεξαν στο Group B και την 037, μετά με τη Delta S4 – το αυτοκίνητο που τους έδωσε την πρώτη τους νίκη στο WRC το 1986 -και στη συνέχεια στο Group A οδήγησαν, τη Delta HF 4WD και την Integrale.
Το 1988, με τέσσερις νίκες, οι Ιταλοί ήταν σε καλή θέση για να διεκδικήσουν τον τίτλο – ιδιαίτερα καθώς οι παλιοί team mate τους και παγκόσμιοι πρωταθλητές Κάνκουνεν – Πίρονεν είχαν πάει στην Toyota.
Οι Μπιαζιόν-Σιβιέρο, όντως ήταν εκείνη τη χρονιά οι απόλυτοι κυρίαρχοι κατακτώντας τον τίτλο. Το ίδιο έκαναν και την επόμενη χρονιά το 1989.
3ος Λούις Μόγια: Σε ηλικία 30 ετών, αλλά αρκετούς μήνες νεότερος από τον Σιβιέρο, ο Μόγια είναι στην πρώτη τριάδα αυτής της λίστας.
Υπήρχαν τόσες πολλές πτυχές, που ήταν σημαντικές στον παγκόσμιο τίτλο των Σάϊνθ-Μόγια το 1990. Ήταν το πρώτο για την Toyota, η οποία είχε καταφέρει να εκθρονίσει τη Lancia. ‘Ηταν ένα ακόμα πρωτάθλημα για ένα πλήρωμα από τη Μεσόγειο (αποδεικνύοντας ότι το ράλι δεν ήταν μόνο για τους Σκανδιναβούς) και, φυσικά εκείνος ο πρώτος παγκόσμιος τίτλος, εδραίωσε σταθερά τη θέση του ισπανικού διδύμου στην παγκόσμια σκηνή.
Ωστόσο, η σεζόν του ’90 δεν ήταν εύκολη, καθώς χρειάστηκε μέχρι τον πέμπτο γύρο στην Ελλάδα και το Ράλι Ακρόπολις να κάνουν την πρώτη τους νίκη στο WRC.
Μετά τη νίκη τους στην Ελλάδα άνοιξε διάπλατα ο δρόμος προς την κατάκτηση του παγκόσμιου τίτλου. Νίκησαν στη Νέα Ζηλανδία και έκαναν μια ιστορική νίκη στο ράλι 1000 Λιμνών στη Φινλανδία, έγιναν οι πρώτοι μη Σκανδιναβοί νικητές του τρομερού ράλι με τα αμέτρητα άλματα και τις πιο γρήγορες χωμάτινες ειδικές διαδρομές.
Τέλος η νίκη στο RAC Rally ήταν το κερασάκι στην τούρτα μιας απίθανης πορείας, που ολοκληρώθηκε με την κατάκτηση του πρώτου τους παγκόσμιου τίτλου στα ράλι. Ήταν πρωταθλητές ξανά το 1992 και διεκδίκησαν πολλά άλλα πρωταθλήματα – τουλάχιστον το 1994, το ’95 και το ’98 – αλλά δεν κατάφεραν να κερδίσουν άλλο.
2ος Ντέιβιντ Ρίτσαρντς: Ο Ντέιβιντ Ρίτσαρντς κέρδισε το παγκόσμιο πρωτάθλημα, ως συνοδηγός του Άρι Βάτανεν το 1981
Ο σημερινός πρόεδρος της Prodrive και του ASN του Ηνωμένου Βασιλείου, και ηγέτης της World Rally της Subaru, πριν από οποιονδήποτε από τους διοικητικούς του ρόλους, ήταν ένας επιτυχημένος συνοδηγός που συμμετείχε με θρύλους της εποχής του, όπως ο Μπίλι Κολεμαν και φυσικά ο Aρι Βάτανεν – μαζί με τον οποίο κέρδισε τον τίτλο του παγκόσμιου πρωταθλήματος το 1981.
Ο Ρίτσαρντς συνεργάστηκε με τον Βάτανεν το 1979, ακριβώς τη στιγμή που το WRC άνοιξε για τους οδηγούς και τους συνοδηγούς να διεκδικήσουν τίτλους για τους εαυτούς τους (και όχι μόνο τους κατασκευαστές) και ο Βάτανεν έδωσε στον Ρίτσαρντς την πρώτη του νίκη στο WRC στο Acropolis εκείνης της χρονιάς.
Αλλά η μεγάλη επιτυχία του ντουέτου έγινε δύο χρόνια αργότερα, όπου ο Βάτανεν, σημείωσε ένα δυνατό σερί τριών νικών σε τέσσερα ράλι για να γράψει μια τρομερή πορεία, που θα κρατούσε μέχρι το τέλος της σεζόν.
Εκείνη την εποχή, ο Βάτανεν έγινε ο νεότερος πρωταθλητής οδηγών, αλλά ο Ρίτσαρντς – ο οποίος αποφάσισε να αποσυρθεί από τους αγώνες μετά την κατάκτηση του τίτλου στο σπίτι του στη Μεγάλη Βρετανία – έγινε ο δεύτερος νεότερος πρωταθλητής συνοδηγών στα 29 του. Μια θέση που κατέχει μέχρι και σήμερα.
1ος Κρίστιαν Γκαϊσντόρφερ: Το 1980 ο Γκαϊσντόρφερ έγινε ο νεότερος παγκόσμιος πρωταθλητής στο WRC σε ηλικία μόλις 27 ετών. Ο Κρίστιαν συνεργάστηκε με κορυφαίους Γερμανούς οδηγούς όπως ο Άχμιν Βάρμπολντ και τον θρυλικό Βάλτερ Ρερλ. Αυτός και ο Ρερλ συνεργάστηκαν για πρώτη φορά το δεύτερο μισό του 1977, πριν γίνουν πλήρωμα πλήρους απασχόλησης, από το 1978 και μετά, οδηγώντας τόσο για τη Fiat όσο και για τη Lancia. Μια άψογη χρονιά το 1980, στην οποία κέρδισαν τέσσερα ράλι και μόνο μία φορά τερμάτισαν χαμηλότερα από τη δεύτερη θέση, τους εξασφάλισε ότι θα είναι οι παγκόσμιοι πρωταθλητές εκείνης της χρονιάς.
Ο Γκαϊσντόρφερ κέρδισε τον δεύτερο από τους δύο τίτλους του, πριν κλείσει τα 30, καθώς αυτός και ο Ρερλ πήραν ακόμα έναν παγκόσμιο τίτλο το 1982 μετά από μια έντομη μάχη με τις Mισέλ Μουτόν – Φαμπρίτσια Πονς.
Ο Ρερλ αποφάσισε να σταματήσει από τα ράλι, όταν η νέα εποχή του Group A απέτυχε να τον εμπνεύσει. Τότε ο συνοδηγός του πήγε στη Mazda και συνοδήγησε με τον παλιό του team mate, τον Φινλανδό Χάνου Μίκολα – το 1988 και το ’89.
Μετά από αυτό, ο Γκαϊσντόρφερ αποχώρησε κι αυτός από το WRC, επιστρέφοντας στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Ράλι για μία σεζόν, όπου πρόσθεσε δύο ακόμη νίκες ράλι στις 10, που είχε κερδίσει πριν τα 30 του.
Διαβάστε ακόμα: