Η Alfa Romeo παρουσίασε τη σύγχρονη εκδοχή της μυθικής 33 Stradale, δείχνοντας ότι δε ξέχασε την τέχνη κατασκευής των supercars.
Ποια είναι όμως η αυθεντική 33 Stradale που ενέπνευσε τους μηχανικούς και τους σχεδιαστές της ιταλικής εταιρείας, ώστε να δημιουργήσουν το σημερινό κομψοτέχνημα;
Επιστροφή της Alfa Romeo στους αγώνες
Πίσω στο 1964 , ο τότε πρόεδρος της Alfa Romeo, Εβγκένιο Λουράγκι, αποφάσισε πως είχε έρθει η στιγμή για την επίσημη επιστροφή στους αγώνες, μετά τις επιτυχίες στο Le Mans, στο Mille Miglia και τα δύο πρωταθλήματα F1 με τους Φαρίνα και Φάντζιο. Για την ανασυγκρότηση του αγωνιστικού τμήματος της Alfa Romeo, ενσωματώθηκε στο δυναμικό της η Autodelta μαζί με τον αρχιμηχανικό Κάρλο Τσίτι και αμέσως ξεκίνησαν τα σχέδια για τη δημιουργία της 33.
Παράλληλα, η Autodelta μετακόμισε στο Σέτιμο Μιλανέζε, που ήταν πιο κοντά στο εργοστάσιο της Alfa Romeo, αλλά, κυριότερα, πιο κοντά στην πίστα του Μπαλόκο. Ένα χρόνο μετά, το 1965 δημιουργήθηκε το πρώτο πλαίσιο της Tipo 33 που σχεδιάστηκε από την Alfa Romeo. Επρόκειτο για μία ασύμμετρη σωληνωτή δομή από αλουμίνιο με ενσωματωμένες τις δεξαμενές καυσίμου. Στο μπροστινό τμήμα, σ’ ένα πλαίσιο από μαγνήσιο στηριζόταν η μπροστινή ανάρτηση, τα ψυγεία, το τιμόνι και τα πεντάλ.
Ο κινητήρας με το κιβώτιο ήταν τοποθετημένα στο κέντρο, κατά το διαμήκη άξονα, ενώ το αμάξωμα ήταν κατασκευασμένο από φάιμπεργκλας, με αποτέλεσμα το συνολικό βάρος να φτάνει τα… 600 κιλά, το κατώτατο όριο για τους κανονισμούς.
Η εξέλιξη ενός αγωνιστικού αυτοκινήτου σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα, ήταν άθλος, ακόμα και για τα σημερινά δεδομένα, καθώς πέρασαν μόλις δύο χρόνια μέχρι να είναι έτοιμη η 33 να κατέβει στους αγώνες. Αν και στις αρχικές δοκιμές είχε τοποθετηθεί ένας τετρακύλινδρος κινητήρας 1.570 κ.εκ, προερχόμενος από την ΤΖ2, στο μεσοδιάστημα εξελισσόταν ένας V8 2.0 λίτρων, ένας από τους μικρότερους σε χωρητικότητα V8 που κατασκευάστηκαν ποτέ, με την απόδοση να φτάνει τους 260 ίππους.
Πρεμιέρα με νίκη το 1967
Η πρώτη 33 που αγωνίστηκε απέκτησε το ψευδώνυμο «Periscopica» , εξαιτίας της εισαγωγής αέρα πάνω από το roll-bar. Η πρώτη εμφάνιση στους αγώνες της 33 ήταν στις 12 Μαρτίου του 1967, με οδηγό τον αρχιδοκιμαστή της Autodelta, Τεοντόρο Τζεκόλι, κατακτώντας τη νίκη στην πίστα Φλερόν, κοντά στη Λιέγη. Οι νίκες και οι επιτυχίες συνεχίστηκαν, συμπεριλαμβανομένων των πρωταθλημάτων κατασκευαστών του 1975 και του 1977.
Χάρη στην επιτυχία της αγωνιστικής 33, η Alfa Romeo αποφάσισε να κατασκευάσει και την έκδοση δρόμου, που θα απευθυνόταν βέβαια σε πολύ λίγους. To εγχείρημα ανατέθηκε στον Φράνκο Σκαλιόνε, που δημιούργησε ένα coupe με ύψος μόλις 99 εκατοστά, με τις πόρτες ν’ ανοίγουν προς τα πάνω και τον δίλιτρο V8 κινητήρα τοποθετημένο στο κέντρο.
Δίλιτρος ατμοσφαιρικός V8 με 230 ίππους
Για να είναι κατάλληλος για καθημερινή χρήση, δέχθηκε τις επεμβάσεις του θρυλικού μηχανικού της Alfa Romeo, Τζιουζέπε Μπούσο, που «μείωσε» την ισχύ του δίλιτρου V8 στους 230 ίππους / 8.800 σ.α.λ., και τη ροπή στα 206 Nm. Χάρη στο ελαφρύ αμάξωμα, οι 230 ίπποι ήταν αρκετοί για να επιταχύνουν την 33 Stradale από στάση στα 100 χλμ./ώρα σε 5.5 δευτ. Ήταν δε τόσο τεχνολογικά εξελιγμένος ο κινητήρας για την εποχή του, που απαιτήθηκαν πολλά χρόνια για να καταρριφθεί αυτό το ρεκόρ απόδοσης από δίλιτρο ατμοσφαιρικό κινητήρα παραγωγής, που το έκανε η Honda με τον κινητήρα του S2000 με τους 240 ίππους.
Η 33 Stradale παρουσιάστηκε σε λίγους φανατικούς αλφίστι το 1967 στην πίστα της Μόντσα, λίγες εβδομάδες πριν την επίσημη παρουσίαση στο κοινό, στην έκθεση της Γενεύης της ίδια χρονιάς. Το κοινό φυσικά ενθουσιάστηκε αφού επρόκειτο για ένα από τα ομορφότερα, αλλά και ακριβότερα αυτοκίνητα της εποχής. Για να έχουμε μέτρο σύγκρισης, κάθε μία από τις 18 33 Stradale που κατασκευάστηκαν, κόστιζε τότε περί τα 10 εκ. λιρέτες, ενώ ανταγωνιστικά μοντέλα των Ferrari και Lamborghini «μόλις» 6 με 7 εκ. λιρέτες.
Μία από τις 18 Stradale κοσμεί το μουσείο της Alfa Romeo, καθιστώντας τη, ένα από τα πιο σπάνια και ακριβά αυτοκίνητα, περιζήτητα ανάμεσα στους συλλέκτες, που σηματοδότησε όχι μόνο την ιστορία της Alfa Romeo, αλλά ολόκληρου του ιταλικού design.