Την Κυριακή 19 Μαρτίου έγινε από τη ΦΙΛΠΑ η αναβίωση της θρυλικής ανάβασης της Πάρνηθας, όπου συγκέντρωσε πάρα πολλούς θεατές, οι οποίοι είδαν αυτοκίνητα μιας άλλης εποχής καθώς και αγωνιστικά,.
Ρεπορτάζ για αυτήν εκδήλωση διαβάστε εδώ.
Στο πάρκινγκ λοιπόν του τελεφερίκ και αναμένοντας τη σειρά μας για να ανεβούμε τη θρυλική διαδρομή, είχαμε μια πολύ ενδιαφέρουσα συζήτηση με μερικούς θεατές, οι οποίοι χαμογελώντας ξεκίνησαν τη συζήτηση ως εξής: «μας έχετε τρελάνει με την ηλεκτροκίνηση και τα ηλεκτρικά αυτοκίνητα στο motori.gr…»
H αλήθεια είναι ότι πολύ γρήγορα βρεθήκαμε σε έναν εντελώς νέο κόσμο, που είναι αυτός της ηλεκτροκίνησης.
Δε γνωρίζουμε εάν στα επόμενα χρόνια τα αυτοκίνητα θα είναι όλα αμιγώς ηλεκτρικά-εδώ δεν το γνωρίζουν καλά οι φωστήρες της Ε.Ε. -αλλά ότι έχει μπει δυνατά στη ζωή μας η ηλεκτροκίνηση, έχει μπει, ή για να είμαστε πιο ακριβείς προσπαθεί να μπει.
Η ωραία λοιπόν συζήτηση ξεκίνησε βασισμένη σε δύο πόλους.
Αυτό του δικτύου -αυτονομίας αμιγών ηλεκτρικών αυτοκινήτων, και της τιμής.
Οι άνθρωποι ήταν πλήρως ενημερωμένοι για τιμές μονάδας kWh, για φορτιστές, για μοντέλα, αλλά μέσα από όλη αυτή τη συζήτηση που είχαμε μαζί τους το συμπέρασμα ήταν ότι δεν υποστήριζαν αυτήν τη φρενίτιδα περί του ηλεκτρικού αυτοκινήτου.
Ήταν έξαλλοι με το πρόγραμμα «Κινούμαι Ηλεκτρικά» καθώς όπως τόνισαν αργούν πάρα πολύ να επιστρέψουν τα χρήματα που δικαιούσαι (όπως γνώριζαν από φίλους τους) από το πρόγραμμα, τις υψηλές τιμές των ηλεκτρικών αυτοκινήτων αλλά κυρίως το χρόνο που θα σπαταλήσεις για να φορτίσεις ειδικά όταν θα φύγεις εκτός του αστικού ιστού.
Προσπαθήσαμε να τους αναλύσουμε ότι το δίκτυο αλλάζει, μεγαλώνει διαρκώς σε φορτιστές, οι τιμές των αυτοκινήτων διαμορφώνονται καθώς η γκάμα μεγαλώνει με μοντέλα για όλες τις τσέπες.
Όλα τα μεγάλα super market διαθέτουν φορτιστές (όπου κάτι πρέπει να γίνει με τους ανεύθυνους που παρκάρουν τα αυτοκίνητά τους σε αυτές τις ζώνες ενώ δεν είναι ηλεκτρικά) στα εθνικά δίκτυα οι σταθμοί εξυπηρέτησης έχουν ταχυφορτιστές και ώσπου να πιείς έναν καφέ έχεις πάρει μια γερή δόση φόρτισης, ότι υπάρχει χαρτογραφημένα τα σημεία για το που υπάρχουν φορτιστές, ότι οδηγώντας ένα ηλεκτρικό αυτοκίνητο βρίσκεσαι σε έναν άλλο κόσμο διαφορετικό, αθόρυβο, πιο πολιτισμένο.
Η συζήτηση δε τελείωνε, αλλά εμείς έπρεπε να μπούμε στο αυτοκίνητό να δεθούμε και να ξεκινήσουμε.
Τους πείσαμε να κάνουν ένα test-drive με όποιο ηλεκτρικό αυτοκίνητο επιθυμούν, ώστε να «γνωριστούν» καλύτερα με τον μαγικό κόσμο της ηλεκτροκίνησης, έστω και μερικά χλμ. και για το τέλος τους ρωτήσαμε τι αυτοκίνητα οδηγούν, με τι καύσιμο.
Δύο από αυτούς είχαν σύγχρονα μοντέλα Plug-In Hybrid τελευταίας γενιάς ενώ οι άλλοι τρεις με μια φωνή λες κι ήταν συνεννοημένοι “diesel”, όπου ταξιδεύεις οικονομικά με ότι «αμάξι» και αν έχεις συμπλήρωσαν.
Και το μυαλό μας πήγε κατευθείαν στο Citroen C3 BlueHDI που οδηγούσαμε τις τελευταίες ημέρες με το μοτέρ 1.5 λίτρων 100 ίππων που ο δείκτης της κατανάλωσης ήταν «κολλημένος» στα 5,9 λίτρα/100 χλμ. με τα περισσότερα χλμ. εντός του αστικού ιστού.
Συμπέρασμα λοιπόν ότι η ιδέα της ηλεκτροκίνησης θέλει πολύ δουλειά ακόμα.
Φυσικά, δεν το συζητάμε, υπάρχουν ήδη αρκετοί φανατικοί της ηλεκτροκίνησης, που μάλιστα έχουμε γνωρίσει οδηγούς οι οποίοι αρνούνται πεισματικά στο να οδηγήσουν μοντέλα με θερμικούς κινητήρες.
Η κοινωνία αλλάζει, αλλάζει;
Διαβάστε ακόμα
