Πριν από τέσσερα χρόνια υποδέχτηκα στο σπίτι μου ως host της AIRBNB ένα ζευγάρι νεαρών Ρώσων. Είχαν κάνει κράτηση από τον Σεπτέμβριο και θα ερχόντουσαν στην Αθήνα κοντά στα Χριστούγεννα της ίδιας χρονιάς για να περάσουν ένα μήνα στην Αθήνα. Ήταν δύο γλυκύτατα πλάσματα, λεπτοκαμωμένα, με μικρά γαλανά μάτια, η κοπέλα κοντό καρέ ξανθό μαλλάκι, το αγόρι ήταν δεν ήταν 25 χρονών, ατημέλητο, αλλά με στυλ, που ζούσαν την ηλικία τους και τα ξέγνοιαστα χρόνια τους, ταξιδεύοντας πότε εδώ και πότε εκεί, σαν τις μέλισσες που πετούν από λουλούδι σε λουλούδι, γεύοντας τις εμπειρίες και της γεύσεις της ζωής.
Θυμάμαι ότι ήταν… λάβροι κατά του καθεστώτος Πούτιν, αποκαλώντας τον φασίστα, πως δεν μπορούσαν να πάρουν εύκολα βίζα για να ταξιδέψουν στην Ευρώπη, πως δεν μπορούσαν να μείνουν σε άλλη χώρα πάνω από τρεις μήνες και διάφορα άλλα τέτοια που δύο νέα παιδιά που το αίμα τους έβραζε δεν μπορούσαν να δεχθούν. Θυμάμαι ότι γνώριζαν τον Καβάφη και όταν τους είπα για τον Καζαντζάκη, έψαξαν την άλλη μέρα να βρουν κείμενά του στα ρώσικα μέσω του ίντερνετ. Θυμάμαι ότι έπιναν ούζο με τις… κανάτες, θυμάμαι ότι λάτρευαν τη χώρα μας. Και πως αποκαλούσαν τα Σκόπια, “Μακεδονία”, ως αποτέλεσμα της αναγνώρισης, κατά τα άλλα, της… φίλης και ομόθρησκης Ρωσίας και πως όταν τους εξήγησα το πολιτικό παιχνίδι, πάλι έβριζαν τον Πούτιν για τη πλάνη στην οποία είχαν περιπέσει.
Αυτά τα παιδιά λοιπόν, που δεν θυμάμαι το όνομά τους, ζούσαν από ένα ακίνητο που είχε κληρονομήσει, το αγόρι νομίζω, κοντά στην Κόκκινη Πλατεία και το οποίο ενοικίαζε σε πλατφόρμα. Έπαιρνε τα έσοδα, κοντά στα 700 ευρώ το μήνα (σ.σ. όταν τα αντίστοιχα στην Αθήνα αποδίδουν πάνω από 1.500 ευρώ) και του ήταν αρκετά για να ταξιδεύει μαζί με την κοπέλα του στην Ευρώπη! Έδιναν τα 400 για ενοίκιο στην Αθήνα και ζούσαν με τα 300!
Σκέφτομαι, αν έχουν ξεμείνει σε κάποια άλλη ευρωπαϊκή πόλη σήμερα, δεν θα μπορούν να τραβήξουν χρήματα για να συνεχίσουν το ταξίδι τους. Αυτές λοιπόν, είναι οι άφρονες πολιτικές που αγγίζουν τον απλό, καθημερινό, συνηθισμένο πολίτη. Στην Ελλάδα με 700 ευρώ, δεν πας ούτε μέχρι το περίπτερο. Στη Ρωσία, κάνεις το γύρο του κόσμου. Μέχρι να στα κόψει ο… Πούτιν.