Πιτσιρίκος ο Ισπανός, γύρω στα 20 ήταν όταν περνούσε την πόρτα που οδηγούσε στην κορωνίδα του παγκόσμιου motorsport, τη Formula 1 το 2000.
Ως δοκιμαστής και οδηγός-ρεζέρβα στην ομάδα Minardi που συμμετείχε στο πρωτάθλημα εκείνης της χρονιάς με τον επίσης Ισπανό Μαρκ Ζενέ και τον Αργεντίνο Γκαστόν Ματσακάνε.
Το 2001 από δοκιμαστής γίνεται επίσημος οδηγός της ομάδας, με team-mate τον Κινέζο Άλεξ Γιονγκ.
Η Minardi δεν είχε καθόλου ανταγωνιστικό αυτοκίνητο, αλλά ο Αλόνσο προσπαθούσε.
Αυτό το έβλεπε ο τότε αγωνιστικός διευθυντής της Renault, Φλάβιο Μπριατόρε και το 2002 τον φέρνει στη γαλλική ομάδα ως δοκιμαστή και οδηγό –ρεζέρβα των Τζιανκάρλο Φιζικέλα και Τζένσον Μπάτον.
Το 2003 ο Μπριατόρε αλλάζει τη σύνθεση των οδηγών. Έρχεται ο Γιάρνο Τρούλι και αναβαθμίζει τον Αλόνσο ως δεύτερο οδηγό στο team.
H επιλογή του Μπριατόρε του «βγαίνει» καθώς γίνεται ο νεότερος οδηγός στην ιστορία της Formula 1 που μόλις στο δεύτερο Γκραν Πρι με τη νέα του ομάδα σημειώνει την pole-position ,στο Γκραν Πρι της Μαλαισίας.
Λίγες εβδομάδες μετά στο Γκραν Πρι της Ουγγαρίας «σπάει» το ρεκόρ του Μπρούς ΜακΛάρεν και ο Αλόνσο γίνεται ο νεότερος νικητής στη Formula 1.
Mε τη Renault κατακτά δύο παγκόσμιους τίτλους, 2005/2006 και το 2007 οδηγεί για τη McLaren σε μια σεζόν με μεγάλη αντιπαλότητα στην ομάδα του Ρον Ντένις. Eπιστρέφει και πάλι στη Renault το 2008 και μένει και το 2009.
Το 2010 κάνει το όνειρό του πραγματικότητα, όπως εξάλλου και κάθε οδηγός στη Formula 1. Φοράει την κόκκινη φόρμα της Ferrari μέχρι και το 2014, αλλά τίτλο στην καριέρα του δεν πρόσθεσε.
Το 2015 επιστρέφει και πάλι στη McLaren και μένει έως και το 2018. Είναι ίσως η χειρότερη 3ετία στην καριέρα του οδηγώντας για την βρετανική ομάδα που είναι βαθιά βουτηγμένη στην κρίση καθώς το μονοθέσιο βρίσκεται πολύ πίσω από τον συναγωνισμό με τη μία απογοήτευση να ακολουθεί την άλλη.
Το 2018 είναι στο Αμπού Ντάμπι το τελευταίο Γκραν Πρι της καριέρα του, όχι όμως και οι αγώνες, καθώς ο Αλόνσο είναι ένας super-star με τεράστια φήμη, πέρα του ταλέντου του.
Ακολουθεί η συμμετοχή στα 500 Μίλια της Ινδιανάπολης το 2018 και το 2019. Τις ίδιες χρονιές συμμετέχει και στις 24ώρες του Λε Μαν με την Toyota όπου κερδίζει και τις δύο χρονιές, ενώ στον αγώνα των ΗΠΑ τα αποτελέσματα δεν ήταν τα αναμενόμενα και ο Ισπανός δεν κατάφερε να κάνει το Τriple-Crown. Νίκη στο Γκραν Πρι του Μονακό, νίκη στις 24 Ώρες του Λε Μαν και νίκη στα 500 Μίλια της Ινδιανάπολης. Όμως δεν κατάφερε να γίνει ο δεύτερος οδηγός, μετά τον Γκράχαμ Χιλ, που κερδίζει και τους τρείς αυτούς αγώνες. Κάτι δύσκολο για τα επόμενα δύο χρόνια καθώς υπέγραψε νέο 2ετές συμβόλαιο με τη Renault F1 Team από το 2021 που από τη νέα χρονιά θα φέρει την ονομασία Alpine F1 Team. Μην ξεχάσουμε να αναφέρουμε ότι συμμετείχε με την ομάδα της Toyota και στο Ντακάρ της φετινής χρονιάς , ενώ οι φήμες έλεγαν ότι θα κάνει και ράλι με Υaris WRC.
Όμως αυτές οι φήμες τέλος.
Γιατί;
Γιατί σε ηλικία λοιπόν 39 ετών, τη στιγμή που οι ομάδες αναζητούν ταλαντούχους πιτσιρικάδες γύρω στα 20 (αναλώσιμους και με οικονομικούς όρους στα συμβόλαια), ο Αλόνσο κάνει την ανατροπή.
Σίγουρα τα 311 Γκραν Πρι στο ενεργητικό του, οι 32 νίκες, οι 97 παρουσιάσεις στο βάθρο και οι 22 pole-positionς αποτελούν τα μεγάλα όπλα του Ισπανού στο νέο αυτό come-back, μια χρονιά πριν τις μεγάλες αλλαγές στη Formula 1.
Ας θυμηθούμε μέσα από τις φωτογραφίες τον Αλόνσο κατά τη “θητεία” του στη Renault.
