Οι κατατακτήριες για το ιταλικό Γκραν Πρι είχαν μια διαφορά από όσες έχουμε δει μέχρι τώρα. Είναι η πρώτη φορά που οι ομάδες δεν επιτρεπόταν να έχουν κάποια ακραία χαρτογράφηση. Εκείνες που χρησιμοποιούσαν ώστε να πετύχουν τον καλύτερο χρόνο που μπορούν.
Συγκεκριμένα ο κανονισμός αναφέρει ότι οι ομάδες είναι υποχρεωμένες να χρησιμοποιήσουν την ίδια χαρτογράφηση στις κατατακτήριες και τον αγώνα. Έτσι, ενώ τεχνικά δεν απαγορεύεται η χρήση ακραίων χαρτογραφήσεων, στην πράξη αυτό δεν μπορεί να γίνει. Σε μία τέτοια περίπτωση τα μοτέρ θα καταστρέφονταν. Αυτό σημαίνει ότι αποχαιρετούμε το λεγόμενο party mode, το οποίο είχε αναπτύξει σε μεγαλύτερο βαθμό η Mercedes. Αυτός ήταν και ο λόγος που λήφθηκε η εν λόγω απόφαση. Ώστε οι υπόλοιπες ομάδες να βρεθούν λίγο πιο κοντά στους μόνιμους πρωταθλητές της υβριδικής εποχής.
Πάμε, όμως, να δούμε πώς εξελίχθηκαν οι κατατακτήριες του Γκραν Πρι Ιταλίας.
Το Q1 χαρακτηρίστηκε από τους πολλούς ακυρωμένους γύρους. Σύμφωνα με όσα ανακοίνωσαν οι αγωνοδίκες πριν την έναρξη του τριημέρου, στην Parabolica έχουν τοποθετηθεί αισθητήρες ώστε όταν κάποιος οδηγός βγαίνει εκτός ορίων της πίστας στην έξοδο της στροφής, θα ακυρώνεται ο χρόνος του τρέχοντος γύρου, αλλά και του επόμενου.
Επιπλέον, είδαμε πάρα πολλούς οδηγούς να προσπαθούν να βρεθούν πίσω από κάποιον άλλον ώστε να έχουν μειωμένες αεροδυναμικές αντιστάσεις. Ωστόσο, αυτό δημιούργησε εντάσεις και λίγο έλειψε να δούμε και συγκρούσεις.
Τελικά η πεντάδα που δεν κατάφερε να συνεχίσει ήταν οι Γκροζάν. Φέτελ, Τζιοβινάτσι, Ράσελ και Λατιφί. Ο Γερμανός της Ferrari εκνευρίστηκε με τον Λατιφί, καθώς θεώρησε ότι ο Καναδός τον καθυστέρησε σημαντικά στο πρώτο σικέιν της πίστας, όταν έκανε την τελική του προσπάθεια.
Στο Q2 οι ακυρώσεις χρόνων σχεδόν εξαφανίστηκαν, ενώ και το φαινόμενο του να δημιουργούνται “τρενάκια” με τα μονοθέσια το ένα πίσω από το άλλο, ήταν σημαντικά μειωμένο.
Η πρώτη ομάδα που έκανε χρονομετρημένη προσπάθεια ήταν η Mercedes, με τον Χάμιλτον να κάνει 1:19.092 και να πετυχαίνει νέο ρεκόρ γύρου (1:19.019 ο Ραϊκόνεν το 2018). Ωστόσο, μέχρι το τέλος του 15λέπτου ο Μπότας “έσπασε” εκ νέου το ρεκόρ, με 1:18.952. Όσο για τους 5 οδηγούς που αποκλείστηκαν από τη συνέχεια, αυτοί ήταν οι Κβίατ, Οκόν, Λεκλέρκ, Ραϊκόνεν και Μάγκνουσεν. Η επίδοση της Ferrari ήταν αρνητικό ρεκόρ, καθώς η τελευταία φορά που και οι δύο οδηγοί της εκκίνησαν εκτός πρώτης δεκάδας στον εντός έδρας αγώνα της, ήταν το πολύ μακρινό 1994.
Οι δύο οδηγοί ήταν και πάλι εκείνοι που βγήκαν πρώτοι για να κάνουν χρόνο στο Q3, με τον Χάμιλτον να αποδεικνύεται ταχύτερος του Μπότας, μόλις για 0.053 δευτερόλεπτα, ενώ ο χρόνος του Άλμπον ακυρωνόταν λόγω παραβίασης των ορίων της πίστας στην Parabolica.
5 λεπτά πριν το τέλος οι Mercedes βγήκαν και πάλι στην πίστα, με τους περισσότερους οδηγούς να ακολουθούν, προκειμένου να επωφεληθούν από το slipstream του ταχύτερου μονοθεσίου.
Αναμενόμενα οι Χάμιλτον και Μπότας βρέθηκαν στις πρώτες δύο θέσεις, όμως η μάχη μεταξύ τους ήταν έντονη. Αν και ο Μπότας κατάφερε να “πέσει” και πάλι στο 1:18 (1:18.956), ο Χάμιλτον ήταν ελάχιστα ταχύτερος. Ο Βρετανός σταμάτησε το χρονόμετρο στο 1:18.887. Φυσικά αυτός ο χρόνος έσπασε και πάλι το ρεκόρ γύρου. Εντυπωσιακό στοιχείο είναι ότι η μέση ταχύτητα του Χάμιλτον κατά τη διάρκεια αυτού του γύρου ήταν 264.363 χλμ./ώρα.
Έτσι, ο Βρετανός πέτυχε την έβδομη pole position στη Μόντσα και διεύρυνε το ρεκόρ του. Στη δεύτερη θέση είναι ο Φάντζιο με 5 και ο Σέννα, επίσης με 5.
Κάνοντας τη μεγάλη έκπληξη και επιβεβαιώνοντας τη συνολική παρουσία της McLaren στο ναό της ταχύτητας, στην τρίτη θέση βρέθηκε ο Σάινθ, ενώ δίπλα του θα εκκινήσει ο Πέρες.
Ο Φερστάπεν περιορίστηκε στην πέμπτη θέση, έχοντας δίπλα του την έτερη McLaren του Νόρις. Ρικιάρντο και Στρολ θα εκκινήσουν από την 7η και την 8η θέση, αντίστοιχα. Άλμπον και Γκασλί συμπληρώνουν την πρώτη δεκάδα.
