Το θερμόμετρο στην πίστα του Σακχίρ έδειχνε 21 βαθμούς Κελσίου στον αέρα και 24 στο οδόστρωμα, τη στιγμή της εκκίνησης, σε έναν αγώνα που χαρακτηρίστηκε από τις πάμπολλες ανατροπές.
Έχουμε εκκίνηση (και σύγκρουση)
Όταν έσβησαν τα κόκκινα φώτα ο Μπότας που είχε την pole position καθυστέρησε ελαφρώς, δίνοντας τη δυνατότητα στον Ράσελ να τον προσπεράσει. Έτσι, ο Βρετανός έστριψε πρώτος.
Λίγο μετά τη στροφή 3 είδαμε να σηκώνεται πολλή σκόνη, περίπου στο σημείο που είχε γίνει το ατύχημα του Γκροζάν. Τελικά δεν υπήρχε λόγος ανησυχίας. Απλά ο Ραϊκόνεν είχε πατήσει με δύο τροχούς στην άμμο, με αποτέλεσμα η Alfa Romeo να κάνει τετ α ακε.
Ταυτόχρονα, λόγω της κακής του εκκίνησης ο Μπότας δέχτηκε πίεση από τους Φερστάπεν και Πέρες, δείχνοντας ότι τελικά θα καταφέρει να αμυνθεί. Τη μάχη προσπάθησε να εκμεταλλευτεί ο Λεκλέρκ. Στα φρένα για τη στροφή 4 πήρε την εσωτερική ώστε να βρεθεί μπροστά από τον Πέρες και τον Φερστάπεν. Όμως ο Μονεγάσκος έχασε το φρενάρισμα. Ο μπροστά αριστερά τροχός χτύπησε τον πίσω δεξιά του Πέρες. Η ανάρτηση της Ferrari κατέρρευσε και το μονοθέσιο της Racing Point βρέθηκε να κάνει τετ α κε, όμως μπόρεσε να συνεχίσει.
Θέλοντας να αποφύγει την οποιαδήποτε εμπλοκή ο Φερστάπεν άνοιξε την τροχιά του. Αν και απέφυγε την επαφή με κάποιο από τα δύο μονοθέσια, τελικά συγκρούστηκε με τον τοίχο, καθώς όταν άφησε την αγωνιστική διαδρομή είχε πολλή ταχύτητα και δεν μπόρεσε να επιβραδύνει επαρκώς.
Ο Πέρες τελευταίος, ο Ράσελ πρώτος
Μπορεί ο Πέρες να κατάφερε να συνεχίσει, όμως έπρεπε να μπει στα pits για να βάλει καινούρια ελαστικά, καθώς εκείνα που είχε καταστράφηκαν. Ο Μεξικανός έβαλε τη μαλακή γόμα, όμως βγαίνοντας είχε πέσει πλέον στην 18η και τελευταία θέση.
Αποτέλεσμα των παραπάνω ήταν να βγει το αυτοκίνητο ασφαλείας. Έτσι, ο Ράσελ για πρώτη φορά στην καριέρα του στη Formula 1 βρέθηκε να ηγείται ενός αγώνα.
Στον έκτο γύρο το αυτοκίνητο ασφαλείας μπήκε και πάλι στα pits, οπότε ο αγώνας επανήλθε στην κανονική του ροή. Ο Ράσελ διαχειρίστηκε πολύ καλά την επανεκκίνηση, όμως δε συνέβη το ίδιο και με τον Μπότας, ο οποίος στα φρένα για την πρώτη στροφή έχασε τη θέση του από τον Σάινθ. Ωστόσο, στη στροφή 3 ο Ισπανός πάτησε για λίγο εκτός πίστας με τον Φινλανδό να τον περνάει εκ νέου.
Ο Πέρες επιστρέφει
Τις εντυπώσεις μέχρι τώρα είχε κλέψει ο Ράσελ, ο οποίος όχι μόνο κατάφερε να πάρει την πρώτη θέση στην εκκίνηση, αλλά τη διατήρησε όταν έφυγε το αυτοκίνητο ασφαλείας και μέχρι τον γύρο 15 από τους 87 είχε καταφέρει να την πάει πάνω από τα 2 δευτερόλεπτα.
Σε πολύ καλή τροχιά ήταν και ο Πέρες, ο οποίος μέσα σε λίγους γύρους προσπέρασε εκείνους που βρίσκονταν στις πιο χαμηλές θέσεις και στον 31ο γύρο φιγουράριζε στη θέση 5.
Τα pit stops των κορυφαίων
Φτάνοντας στα μισά του αγώνα, στους γύρους 43 και 44, οι μοναδικοί οδηγοί που δεν είχαν μπει ακόμα για αλλαγή ελαστικών ήταν οι δύο της Mercedes και ο Άλμπον. Αυτό άλλαξε στον γύρο 46, όταν ο Ράσελ μπήκε στα pits και έβαλε τη σκληρή γόμα. Στον 48ο γύρο ακολούθησε ο Άλμπον, ενώ ο Μπότας μπήκε στον 50ο, με τον Φινλανδό να βάζει και αυτός τη σκληρή γόμα. Έτσι, η μάχη με τον προσωρινό team mate του, γινόταν επί ίσοις όροις, καθώς και οι δύο είχαν τα ίδια ελαστικά.
Όμως με την ολοκλήρωση των pit stop ο Ράσελ είχε ξεφύγει πλέον κατά πολύ, καθώς πέτυχε το undercut. Η διαφορά με τον Μπότας πριν τις αλλαγές ήταν στα 2 με 3 δευτερόλεπτα, ενώ μετά από αυτές ανέβηκε στα 8.7.
Μία εγκατάλειψη ακόμα
Στον 54ο γύρο είχαμε την τρίτη και τελευταία εγκατάλειψη του αγώνα. Ο Λατιφί δέχτηκε εντολή να σταματήσει το συντομότερο δυνατό το αυτοκίνητο, πιθανόν λόγω προβλήματος στον κινητήρα. Ο Καναδός πάρκαρε σε μία από τις προκαθορισμένες θέσεις, οπότε ο αγώνας δεν επηρεάστηκε καθόλου, πλην της ύπαρξης κίτρινης σημαίας στα sectors 2 και 3, για λίγα δευτερόλεπτα.
Ο ασταμάτητος Πέρες
Όλο το διάστημα από την έναρξη του αγώνα ο Πέρες έκανε θαύματα μέσα στην πίστα. Ο Μεξικανός κάνοντας δεύτερο pit stop στο τέλος του γύρου 47 έπεσε ένατος (είχε φτάσει μέχρι και την τρίτη θέση), πίσω από τον Οκόν και τον Στρολ. Ωστόσο, με οδήγηση για σεμινάριο σύντομα προσπέρασε τον team mate του, ενώ λίγο αργότερα το ίδιο έκανε και με τον οδηγό της Renault. Σε συνδυασμό με τα pit stops των υπόλοιπων οδηγών, κατάφερε να ανέβει και πάλι στην τρίτη θέση. Στην ίδια είχε βρεθεί και μία εβδομάδα νωρίτερα στην ίδια πίστα. Τότεε, όμως τον πρόδωσε ο κινητήρας του 4 γύρους πριν το τέλος.
Όλα ξεκίνησαν από τον Άιτκεν
Φτάνοντας στον 61ο γύρο ο Άιτκεν έκανε λάθος στην έξοδο της τελευταίας στροφής. Έχασε τον έλεγχο της Williams, όμως ήταν τυχερός μέσα στην ατυχία του και γλίτωσε με μοναδική απώλεια μια σπασμένη εμπρός αεροτομή. Προκειμένου να απομακρυνθεί το κομμάτι που βρέθηκε στο μέσον της αγωνιστικής διαδρομής επιβλήθηκε καθεστώς εικονικού αυτοκινήτου ασφαλείας. Όταν φάνηκε ότι αυτό δε θα είναι αρκετό, βγήκε το κανονικό αυτοκίνητο ασφαλείας στην πίστα.
Διπλό pit stop
Θέλοντας να εκμεταλλευτεί την ευκαιρία η Mercedes κάλεσε και τους δύο οδηγούς της στα pits, όπως έχει κάνει πάρα πολλές φορές στο παρελθόν, σε ανάλογες περιπτώσεις. Η αλλαγή του Ράσελ ολοκληρώθηκε χωρίς προβλήματα και ο Βρετανός βγήκε και πάλι στην πρώτη θέση. Το ίδιο δε συνέβη με τον Μπότας. Από εδώ ξεκίνησε μια σειρά απανωτών προβλημάτων.
Το λάθος
Οι μηχανικοί της Mercdes έβγαλαν τη σκληρή γόμα που είχε ο Μπότας για να του βάλουν μεσαία, προκειμένου να πάει μέχρι το τέλος του αγώνα. Όμως καθώς τα έβαζαν συνειδητοποίησαν ότι αυτά τα ελαστικά δεν ανήκαν στον Μπότας, αλλά στον Ράσελ. Έτσι, έβαλαν στον Φινλανδό ακριβώς τα ίδια ελαστικά που είχε και πριν το pit stop. Φυσικά όλο αυτό πήρε αρκετό χρόνο, με αποτέλεσμα να ανέβει πάρα πολύ η θερμοκρασία των φρένων, τα οποία είδαμε στην τηλεοπτική μετάδοση να πιάνουν φωτιά. Όσο για την κατάταξη, όλη αυτή η καθυστέρηση τον έριξε στην τέταρτη θέση.
Γιατί μπήκε πάλι ο Ράσελ
Το παραπάνω μπέρδεμα με τα ελαστικά είχε προκληθεί επειδή εκείνα που προορίζονταν για τον Φινλανδό, είχαν τοποθετηθεί στον Ράσελ. Για την ακρίβεια, εκείνα του μπροστά άξονα. Ουσιαστικά τα δύο μπροστά ελαστικά του Ράσελ ανήκαν στον Μπότας, ενώ τα δύο πίσω ήταν δικά του. Έτσι, ο νεαρός ενημερώθηκε ότι έπρεπε να μπει ξανά στα pits, για να βάλει ένα από ολόκληρο δικό του σετ. Σύμφωνα με τους κανονισμούς, ο κάθε οδηγός μπορεί να χρησιμοποιήσει μέχρι 13 σετ σε κάθε αγώνα. Όμως με την τοποθέτηση έστω και του μισού σετ που προοριζόταν για τον Μπότας, στο μονοθέσιο του Ράσελ, ο Βρετανός είχε υπερβεί αυτό το όριο.
Ο Πέρες στην κορυφή
Ολοκληρώνοντας το έκτακτο pit stop ο οδηγός που αντικατέστησε τον Χάμιλτον βρέθηκε στη θέση 5, με τον Μπότας μπροστά του. Όσο για την κορυφή της κατάταξης, σε αυτή πλέον βρισκόταν ο Πέρες, ακολουθούμενος από τους Οκόν και Στρολ.
Επίθεση από τον Ράσελ…
Φεύγοντας το αυτοκίνητο ασφαλείας, στην κορυφή δεν άλλαξε κάτι, όμως πιο πίσω ο Ράσελ ήταν επιθετικός απέναντι στον Μπότας. Στον γύρο 70 κατάφερε να τον προσπεράσει για την τέταρτη θέση, εκμεταλλευόμενος μια αποσταθεροποίηση του Φινλανδού στη στροφή 4. Στον γύρο 72 πέρασε τον Στρολ για την τρίτη θέση και στον 73 πέρασε τον Οκόν, ανεβαίνοντας δεύτερος. Πλέον ο ταλαντούχος Βρετανός ήταν περίπου 3.5 δευτερόλεπτα πίσω από τον Πέρες, όμως μέχρι τη συμπλήρωση των 87 δεν απέμεναν πολλοί γύροι ακόμα. Εν τούτοις, φαινόταν ότι μάλλον θα προλάβει να κάνει την προσπέραση και να πάρει την παρθενική του νίκη.
…δυσκολίες για τον Μπότας
Εντελώς αντίθετη ήταν η πορεία του Μπότας. Έχοντας τη σκληρή και ήδη αρκετούς γύρους χρησιμοποιημένη γόμα, δεν μπορούσε να πιέσει. Έτσι, στους γύρους 77 και 78 έχασε δύο θέσεις, από τους Ρικιάρντο και Άλμπον.
Ακόμα μία ατυχία για τον Ράσελ
Ενώ ο Ράσελ βρισκόταν σε δαιμονιώδη ρυθμό και σκεφτόταν πώς θα επιτεθεί στον Πέρες, ένα ακόμα πρόβλημα του χτύπησε την πόρτα. Ενημερώθηκε ότι έχει κλατάρισμα. Αυτό τον ανάγκασε να μπει για ακόμα μια φορά στα pits. Το αποτέλεσμα ήταν να πέσει στη 15η θέση. Φυσικά ο Πέρες στην κορυφή πήρε μια μεγάλη ανάσα, καθώς φαινόταν ότι πλέον δεν μπορούσε κανείς να τον απειλήσει.
Οι πρώτοι βαθμοί
Ακόμα και μετά από όλες αυτές τις αναποδιές, όμως, ο Ράσελ δε σταμάτησε να πιέζει. Με αυτόν τον τρόπο κατάφερε να ανέλθει μέχρι και την ένατη θέση, παίρνοντας τους δύο βαθμούς που δίνει. Παράλληλα, πέτυχε και τον ταχύτερο γύρο του αγώνα, οπότε η συγκομιδή του έφτασε τους τρεις βαθμούς.
Πολλή συγκίνηση, παντού
Μετά τον αγώνα ο Βρετανός ήταν ιδιαίτερα συγκινημένος, όπως πολύ συγκινημένος ήταν και ο Πέρες. Ο Μεξικανός, όταν ανέβηκε στο πρώτο σκαλί του βάθρου κρατώντας τη μεξικανική σημαία, αλλά και μετά την απονομή, φαινόταν σα να μη μπορεί να πιστέψει ότι είχε κερδίσει ένα Γκραν Πρι για πρώτη φορά στην καριέρα του.
Η κατάταξη
Μαζί του στο βάθρο ανέβηκε ο Οκόν, ο οποίος πέτυχε για πρώτη φορά στην καριέρα του κάτι τέτοιο, ενώ στην τρίτη θέση βρέθηκε ο Στρολ.
Λόγω των όσων έγιναν στα τελευταία στάδια του αγώνα, οι διαφορές των οδηγών ήταν μικρές. Έτσι, στην τέταρτη θέση τερμάτισε ο Σάινθ, μόλις 0.7 δευτερόλεπτα μακριά από τον Στρολ. Πέμπτος ήταν ο Ρικιάρντο, έκτος ο Άλμπον και έβδομος ο Κβίατ, μπροστά από τον Μπότας. Όλοι οι οδηγοί από τον Στρολ μέχρι και τον Μπότας είχαν ενδιάμεσες διαφορές κάτω από 0.9 δευτερόλεπτα.
Όπως αναφέραμε παραπάνω, ο Ράσελ ήταν εκείνος που πέρασε ένατος τη γραμμή τερματισμού, ενώ τη βαθμολογούμενη δεκάδα συμπλήρωσε ο Νόρις.
Οι ποινές
Μετά τον αγώνα ανακοινώθηκε ότι ο Ράσελ μπορεί να έχανε τους βαθμούς που κατέκτησε, ως τιμωρία για την παραβίαση των κανονισμών (το όριο των 13 σετ ελαστικών ανά αγώνα που αναφέραμε παραπάνω). Τελικά κάτι τέτοιο δεν έγινε. Αντ’ αυτού, τιμωρήθηκε ο Mercedes με πρόστιμο ύψους 20.000 ευρώ.
Τιμωρία δέχτηκε και ο Λεκλέρκ. Οι αγωνοδίκες θεώρησαν ότι ο Μονεγάσκος είχε την αποκλειστική ευθύνη για το ατύχημα του πρώτου γύρου. Με βάση αυτό, αποφάσισαν να τον τιμωρήσουν τρεις θέσεις στο grid του τελευταίου αγώνα της σεζόν, στο Αμπού Ντάμπι. Έτσι, από όποια θέση πετύχει στις κατατακτήριες, θα εκκινήσει τρεις πιο πίσω.
Τα ρεκόρ
Στο Γκραν Πρι Σακχίρ έσπασαν πολλά ρεκόρ. Για τον Πέρες ήταν η πρώτη νίκη της καριέρας του. Αυτή ήρθε μετά από 190 εκκινήσεις. Δεύτερος στη σχετική λίστα είναι ο Μαρκ Γουέμπερ, ο οποίος χρειάστηκε 130 εκκινήσεις μέχρι να ανέβει στο ψηλότερο σκαλί του βάθρου.
Η νίκη του Πέρες αποτελεί ρεκόρ και για το Μεξικό. Ο τελευταίος Μεξικανός οδηγός που πήρε πρώτος την καρό σημαία ήταν ο Πέντρο Ροντρίγκεζ, το 1970 με την BRM.
Για τη Racing Point ήταν η πρώτη φορά που κέρδισε αγώνα, καθώς και η πρώτη φορά που έχει διπλή παρουσία στο βάθρο. Η τελευταία νίκη ήταν το 2003 στη Βραζιλία με τον Φισικέλα, όμως τότε ήταν μία εντελώς διαφορετική ομάδα, η Jordan.
Φυσικά, προσωπικά ρεκόρ είχε και ο Ράσελ. Πρώτη φορά που βρέθηκε στην πρωτοπορία ενός αγώνα, πρώτοι βαθμοί στην καριέρα του στη Formula 1, καλύτερος τερματισμός (μέχρι πρότινος ήταν η 11η θέση στη Γερμανία το 2019 και στο Μουτζέλο φέτος), πρώτη φορά που κάνει ταχύτερο γύρο και πρώτη φορά που ρίχνει γύρο σε κάποιον άλλο οδηγό.
Ο Βρετανός χρειάστηκε 37 αγώνες για να πάρει τους πρώτους του βαθμούς. Αυτό τον φέρνει τρίτο στη σχετική λίστα. Πρώτος είναι ο Νίκολα Λαρίνι που πέρασαν 44 αγώνες για να βαθμολογηθεί και δεύτερος ο Τζόναθαν Πάλμερ (πατέρας του Τζόλιον Πάλμερ) με 42 αγώνες.
Το μοναδικό αρνητικό ρεκόρ του τριημέρου είναι ότι για πρώτη φορά στη Formula 1, βρέθηκε πίσω από τον team mate του στις κατατακτήριες.
Ενδεικτικό της κυριαρχίας που απολαμβάνει η Mercedes φέτος είναι ότι πλέον έχει τους περισσότερους γύρους στην πρωτοπορία ενός αγώνα για το 2020, με εξαίρεση τους Χάμιλτον και Μπότας.
Στα ρεκόρ και ο Οκόν. Η δεύτερη θέση που κατέκτησε ήταν ο καλύτερος τερματισμός της καριέρας του. Το επόμενο καλύτερο αποτέλεσμά του ήταν η πέμπτη θέση σε τρεις αγώνες. Στην Ισπανία και το Μεξικό το 2017 με τη Force India και στο Βέλγιο φέτος.
Για τη Renault ήταν το καλύτερο αποτέλεσμα από όταν επέστρεψε στη Formula 1 ως εργοστασιακή συμμετοχή. Το επόμενο καλύτερο αποτέλεσμά της ήταν η τρίτη θέση του Ρικιάρντο σε Νίρμπουργκρινγκ και Ίμολα.
Πολλοί αγώνες σε έναν
Το Γκραν Πρι Σακχίρ ήταν ένας αγώνας γεμάτος εκπλήξεις, ανατροπές, ρεκόρ και ένα παραμυθένιο φινάλε. Τουλάχιστον όσον αφορά τον Πέρες. Ο Μεξικανός με τα χρόνια βελτιώνεται συνεχώς και πολλοί ήταν εκείνοι που θεωρούσαν ότι αξίζει μία νίκη. Όμως η κυριαρχία των Red Bull και Mercedes όσα χρόνια αγωνίζεται στη Formula 1, δεν είχαν αφήσει το ανάλογο περιθώριο.
Η νίκη με μία Racing Point είναι πολύ μεγάλο κατόρθωμα, το οποίο καλύφθηκε από τα όσα έγιναν με τον Ράσελ.
Πρακτικά, σε αυτόν τον αγώνα είχαμε γεγονότα τα οποία αν είχαν συμβεί σε διαφορετικά Γκραν Πρι θα μονοπωλούσαν το ενδιαφέρον.
Πρόκειται για τη νίκη του Πέρες, την επίδοση του Ράσελ, το διπλό βάθρο της Racing Point, τη δεύτερη θέση της Renault και του Οκόν, την απουσία του Χάμιλτον, αλλά και την παρουσία στο grid του Πιέτρο Φιτιπάλντι, εγγονού του δύο φορές παγκόσμιου πρωταθλητή Έμερσον Φιτιπάλντι, ο οποίος αντικατέστησε τον Γκροζάν.
Τι άλλο μας επιφυλάσσει το 2020;
Με τη νίκη του Πέρες, σε επίπεδο αριθμών η φετινή χρονιά αναδεικνύεται σε μία από τις πιο ανταγωνιστικές, καθώς είχαμε πέντε διαφορετικούς οδηγούς στο πρώτο σκαλί του βάθρου. Χάμιλτον, Μπότας, Φερστάπεν, Γκασλί και Πέρες. Επιπλέον, έχουμε δει 13 διαφορετικούς οδηγούς στο βάθρο. Μπορεί ο συνδυασμός Mercedes – Χάμιλτον να μην άφησαν περιθώρια αμφισβήτησης στον ανταγωνισμό, όμως πρόκειται για στατιστικά που είχαμε πολλά χρόνια να δούμε, με τη σημασία τους να είναι μόνο θετική για το άθλημα.
Επόμενη και τελευταία στάση
Ο τελευταίος αγώνας της σεζόν για το πρωτάθλημα του 2020 έχει προγραμματιστεί το τριήμερο 11 – 13 Δεκεμβρίου στην πίστα Yas Marina στο Αμπού Ντάμπι. Αν και ακόμα δεν υπάρχει επίσημη ενημέρωση, φαίνεται ότι ο Ράσελ θα τρέξει και πάλι στη θέση του Χάμιλτον. Άραγε θα κατακτήσει τη νίκη που στερήθηκε στην πρεμιέρα του με τη γερμανική ομάδα;
