Η βελγική πίστα στο δάσος των Αρδενών υποδέχτηκε τους οδηγούς για τον έβδομο αγώνα της χρονιάς. Αδιαμφισβήτητη πρωταγωνίστρια ήταν η Mercedes, η οποία είχε τις θέσεις 1 και 2 από την αρχή μέχρι το τέλος, ενώ το μοναδικό γεγονός που έφερε κάποια ανατροπή ήταν το αυτοκίνητο ασφαλείας στον 11ο γύρο.
Ίσως ο πιο άτυχος οδηγός της ημέρας ήταν ο Κάρλος Σάινθ. Πηγαίνοντας το μονοθέσιο για να πάρει θέση στο grid της εκκίνησης, εντοπίστηκε πρόβλημα στην εξάτμιση, με συνέπεια να μη συμμετάσχει καθόλου στο Γκραν Πρι.
Στις 16:10 έσβησαν τα πέντε κόκκινα φώτα με τις δύο Mercedes να κρατάνε τις θέσεις τους. Πιο πίσω είχαμε μάχη ανάμεσα στον Φερστάπεν και τον Ρικιάρντο, ενώ την καλύτερη εκκίνηση όλων έκανε ο Λεκλέρκ. Ο Μονεγάσκος από τη 13η θέση, βρέθηκε στην όγδοη. Ωστόσο, όσο περνούσαν οι γύροι άρχισε να χάνει θέσεις, καταλήγοντας σε εκείνη από όπου ξεκίνησε. Βασική αιτία ήταν ότι το μονοθέσιο της Ferrari υστερεί σημαντικά στις ευθείες, όπως τον ακούσαμε να αναφέρει στην ομάδα του μέσω του ασυρμάτου.
Στον ενδέκατο γύρο ο Τζιοβινάτσι έχασε τον έλεγχο του μονοθεσίου του και είχε έξοδο καταλήγοντας στον τοίχο στα δεξιά της πίστας. Από τη σύγκρουση ο εμπρός αριστερά τροχός του βρέθηκε στη μέση της πίστας. Μπορεί ο Ραϊκόνεν που ακολουθούσε σε κοντινή απόσταση να μην επηρεάστηκε, όμως ο Ράσελ που βρισκόταν λίγο πιο μακριά δεν πρόλαβε να αντιδράσει εγκαίρως. Έτσι, ο εμπρός δεξιά τροχός της Williams χτύπησε με εκείνον που είχε ξεφύγει από το ιταλικό μονοθέσιο, με αποτέλεσμα να καταλήξει και ο νεαρός Βρετανός στον τοίχο, αυτή τη φορά στην αριστερή πλευρά της πίστας.
Με το οδόστρωμα να έχει γεμίσει με πάρα πολλά θραύσματα, δε γινόταν να μην κάνει την εμφάνισή του το αυτοκίνητο ασφαλείας. Θέλοντας να εκμεταλλευτούν την ευκαιρία σχεδόν όλοι οι οδηγοί μπήκαν στα pits για να βάλουν φρέσκα ελαστικά με εξαίρεση τον Γκασλί και τον Πέρες. Έτσι, οι δύο οδηγοί βρέθηκαν στις θέσεις 4 και 5.
Το αυτοκίνητο ασφαλείας μπήκε ξανά στα pits στον 14ο γύρο. Ο Φερστάπεν προσπάθησε να εκμεταλλευτεί την εκμηδένιση των διαφορών για να επιτεθεί στον Μπότας, όμως δεν κατάφερε να τον προσπεράσει.
Στον 16ο γύρο ο Χάμιλτον ανέφερε στον ασύρματο ότι το υβριδικό σύνολο της Mercedes απέδιδε μειωμένη ισχύ. Ωστόσο, η υστέρηση ισχύος δεν ήταν αρκετή ώστε ο Μπότας να καταφέρει να βρεθεί μπροστά. Αντίθετα, ο έξι φορές παγκόσμιος πρωταθλητής μεγάλωνε τη μεταξύ τους διαφορά, αν και με αργό ρυθμό.
Όσο περνούσαν οι γύροι είχαμε κάποιες μάχες στις πιο πίσω θέσεις, όμως στην κορυφή τίποτα δεν άλλαζε. Το μόνο στοιχείο που έδινε ελπίδα για κάποια μάχη ήταν ότι ο Φερστάπεν κατάφερνε να κρατηθεί στα 2 δευτερόλεπτα από τον Μπότας. Ωστόσο, από τον 30ο γύρο και μετά η διαφορά ανέβηκε πάνω από τα 3 δευτερόλεπτα, οπότε χάθηκε κι εκεί το ενδιαφέρον.
Όσον αφορά τη Ferrari, ο Λεκλέρκ έπεσε στην 17η και τελευταία θέση μετά το δεύτερο pit stop που έκανε για να βάλει τη μέση γόμα, ενώ και ο αγώνας του Φέτελ δεν πήγαινε πολύ καλύτερα, καθώς ο Γερμανός ήταν 13ος.
Στους τελευταίους γύρους είχαμε μία τριπλή μάχη, ανάμεσα στους Άλμπον, Οκόν και Νόρις. Ο Ταϊλανδός ήταν στην 5η θέση, προσπαθώντας να την υπερασπιστεί από τον οδηγό της Renault, όμως την τελευταία φορά που τα μονοθέσια πέρασαν από την ευθεία Kemmel, ο Γάλλος κατάφερε να κάνει την προσπέραση.
Πίσω από τους Χάμιλτον, Μπότας και Φερστάπεν, στην τέταρτη και πέμπτη θέση τερμάτισαν οι δύο Renault των Ρικιάρντο και Οκόν, σε έναν από τα καλύτερα αποτελέσματα των τελευταίων χρόνων για τη γαλλική ομάδα. Έκτος πέρασε τη γραμμή τερματισμού ο Άλμπον, καταφέρνοντας να κρατήσει τη θέση του μπροστά από τον Νόρις. Γκασλί, Στρολ και Πέρες συμπλήρωσαν τη βαθμολογούμενη δεκάδα.
Όσον αφορά τα μονοθέσια με κινητήρα Ferrarik, ο ταχύτερος ήταν ο Ραϊκόνεν στη 12η θέση. Οι οδηγοί της Scuderia δεν κατάφεραν κάτι καλύτερο από τη 13η και τη 14η θέση, με τον Φέτελ μπροστά από τον Λεκλέρκ.
Δευτερόλεπτα αργότερα ο Χάμιλτον περνούσε τη γραμμή τερματισμού για να κατακτήσει τη νίκη Νο 89 της καριέρας του, σε έναν αγώνα όπου δεν έχασε την πρωτοπορία ούτε για έναν γύρο. Πλέον ο Βρετανός απέχει μόνο δύο από το ρεκόρ των 91 νικών που κατέχει ο Μίκαελ Σουμάχερ.
