Το Mugello είναι η πρώτη από τις έξι πίστες του φετινού πρωταθλήματος τις οποίες η Formula 1 επισκέπτεται για πρώτη φορά. Οι υπόλοιπες πέντε είναι η Ίμολα, το Portimao στην Πορτογαλία, η Κωνσταντινούπολη, το Νίρμπουργκρινγκ και ο δεύτερος αγώνας στο Μπαχρέιν. Σίγουρα στις τέσσερις από αυτές έχει γίνει ξανά Γκραν Πρι στο παρελθόν, όμως έχοντας μεσολαβήσει κάποια χρόνια, σε άλλες λιγότερα και σε άλλες περισσότερα, οι ομάδες θα τις αντιμετωπίσουν ως καινούριες.
Όμως τι σημαίνει αυτό; Τι κάνουν οι ομάδες όταν βρίσκονται σε μία καινούρια (εντός ή εκτός εισαγωγικών) πίστα; Η Mercedes μας δίνει την απάντηση.
Το πρώτο βήμα είναι η πλήρης 3D χαρτογράφηση της πίστας με ραντάρ Lidar. Πρόκειται για τα ίδια ραντάρ που χρησιμοποιούν οι αυτοκινητοβιομηχανίες στα συστήματα αυτόνομης οδήγησης. Αυτή η χαρτογράφηση δεν περιλαμβάνει μόνο γενικά χαρακτηριστικά της πίστας όπως το πλάτος και η κλίση των στροφών, αλλά και λεπτομέρειες όπως η μορφή και το μέγεθος των kerbs, καθώς και ιδιαιτερότητες στην επιφάνεια του οδοστρώματος. Η χαρτογράφηση είναι τόσο ακριβής ώστε τα δεδομένα να μπορούν να χρησιμοποιηθούν στον προσομοιωτή της ομάδας. Μέσω αυτού ο Χάμιλτον και ο Μπότας έχουν κάνει ήδη πολλούς εικονικούς γύρους στο Mugello, προκειμένου να βρουν την αγωνιστική γραμμή που θα ακολουθήσουν σε κάθε στροφή.
Από τους γύρους που κάνουν οι οδηγοί στον προσομοιωτή, προκύπτουν κάποια δεδομένα. Αυτά τα παίρνει η ομάδα και τα χρησιμοποιεί σε υπολογιστικά συστήματα προσομοίωσης, προκειμένου να αποκτήσει μία γενική ιδέα του set-up που θα πρέπει να έχει το μονοθέσιο. Έτσι οι μηχανικοί μπορούν να κάνουν σημαντικό μέρος της προετοιμασίας ήδη από το εργοστάσιο, προκειμένου η ομάδα να χρησιμοποιήσει τον διαθέσιμο χρόνο στην πίστα κυρίως σε θέματα που αφορούν τα ελαστικά και τη στρατηγική.
Όταν μία ομάδα προετοιμάζεται για έναν αγώνα ο οποίος γίνεται σε τακτική βάση, χρησιμοποιεί τα δεδομένα που υπάρχουν από τις προηγούμενες χρονιές. Ωστόσο, αυτά τα δεδομένα δεν μπορούν να χρησιμοποιούνται επ’ άπειρον. Επειδή τα μονοθέσια εξελίσσονται συνεχώς, μετά από κάποια χρόνια τα παλιά δεδομένα παύουν να είναι χρήσιμα.
Αυτό έχει συμβεί και στην περίπτωση του Mugello. Η τελευταία φορά που οι ομάδες επισκέφθηκαν την πίστα ήταν το 2012 για ένα τριήμερο δοκίμων. Σε αυτά τα οκτώ χρόνια η μορφή των μονοθεσίων έχει αλλάξει δραματικά, με την μεγαλύτερη αλλαγή να είναι η μετάβαση από τους ατμοσφαιρικούς κινητήρες στα υβριδικά σύνολα. Κατά συνέπεια τα δεδομένα που υπάρχουν από το 2012 δεν μπορούν με κανένα τρόπο να βοηθήσουν την ομάδα να βρει πώς θα διαχειριστεί την ενέργεια των μπαταριών και πώς θα διαμορφώσει την χαρτογράφηση του κινητήρα.
Όσον αφορά τους οδηγούς, η πραγματοποίηση αγώνα σε μία νέα πίστα είναι κάτι διαφορετικό. Σίγουρα μπορούν να χρησιμοποιήσουν τον προσομοιωτή ώστε να μάθουν τη διαμόρφωση της αγωνιστικής διαδρομής, όμως προτιμούν να περάσουν πολύ περισσότερο χρόνο οδηγώντας σε αυτήν, ώστε να πειραματιστούν με τα σημεία φρεναρίσματος, τις αγωνιστικές γραμμές, αλλά και την ταχύτητα με την οποία θα περνάνε από τις στροφές
Το Mugello είναι μία ιδιαίτερη περίπτωση πίστας, καθώς έχει πολλές γρήγορες καμπές και πρακτικά καθόλου αργές στροφές. Ακόμα και η πιο αργή, δηλαδή η πρώτη, είναι μία στροφή από την οποία οι οδηγοί θα περνάνε σχεδόν με 140 χλμ.ώρα. Η ύπαρξη πολλών γρήγορων κάμπων σε συνδυασμό με το παλιό και τραχύ οδόστρωμα, κάνουν την πίστα να μοιάζει πάρα πολύ με εκείνη της Suzuka. Έτσι οι μηχανικοί χρησιμοποιούν τα στοιχεία που έχουν από το ιαπωνικό σιρκουί, ώστε να κάνουν προβλέψεις σχετικά με την ζωή των ελαστικών και τον ρυθμό φθοράς. Και στις δύο περιπτώσεις η χάραξη προκαλεί αυξημένη καταπόνηση στα ελαστικά.
Συγκεκριμένα στο Mugello, το σημείο με τη μεγαλύτερη καταπόνηση θα είναι από τη στροφή 6 μέχρι τη στροφή 9. Πρόκειται για ένα σύμπλεγμα στροφών από τις οποίες οι οδηγοί θα περνούν σχεδόν με τέρμα γκάζι. Αυτό σημαίνει ότι τα ελαστικά θα δέχονται πάρα πολύ μεγάλα φορτία. Μάλιστα οι στροφές 6 και 7 έχουν διαφορετική φορά. Η 6 είναι δεξιά και η 7 αριστερή. Η μεγάλη ταχύτητα διέλευσης σε συνδυασμό με την αλλαγή κατεύθυνσης που θα πρέπει να κάνουν τα μονοθέσια, σημαίνει ότι το έργο των ελαστικών γίνεται ακόμη πιο δύσκολο. Αυτά τα δεδομένα αποτελούν πρόκληση για τους μηχανικούς, οι οποίοι θα πρέπει να στήσουν το μονοθέσιο με τέτοιο τρόπο ώστε να μειωθεί όσο γίνεται το φορτίο που περνάει στα ελαστικά.
Με δεδομένο ότι η πίστα χαρακτηρίζεται από την υψηλή μέση ωριαία ταχύτητα, τις συνεχείς εναλλαγές πορείας, αλλά και το μικρό της πλάτος, οι προσπεράσεις αναμένεται να είναι λίγες. Το σημείο στο οποίο περιμένουμε να δούμε τους περισσότερους οδηγούς να κάνουν την προσπάθειά τους είναι στο τέλος της ευθείας εκκίνησης/τερματισμού, στα φρένα για την πρώτη στροφή.
Στο Mugello υπάρχει το εξής παράδοξο. Πρόκειται για μία πίστα η οποία αποτελεί πρόκληση για τους οδηγούς, καθώς όπως λένε οι ίδιοι, η οδήγηση σε αυτήν είναι σχεδόν τρομακτική, κάτι το οποίο οι περισσότεροι έχουν δηλώσει ότι είναι ιδιαίτερα διασκεδαστικό για τους ίδιους. Όμως, όσο διασκεδαστική θα είναι για τους οδηγούς, τόσο περιμένουμε ότι το θέαμα θα είναι μειωμένο.
Δείτε το video από τον προσομοιωτή της Mercedes, στο οποίο ο οδηγός εξέλιξης της ομάδας, Εστεμπάν Γκουτιέρεζ, μας ξεναγεί στην ιταλική πίστα.