Πολλοί ψάχνουν και… ψάχνονται για την μαύρη σκόνη που «κάθεται» πάνω στις ρόδες του αυτοκινήτου μας.
Ρύποι που δεν αφορούν μόνο το σύστημα εξαγωγής καυσαερίων, για πρώτη φορά στο στόχαστρο μπαίνουν και η σκόνη που παράγεται κατά το πάτημα των φρένων από την τριβή των δισκόπλακων με τα τακάκια.
Αυτή η φαινομενικά αθώα σκόνη, που στο μεγαλύτερο της ποσοστό καταλήγει στο περιβάλλον ή κατακάθεται στον τροχό με τη μορφή σκουριάς, είναι πολύ πιο επιβλαβής από όσο νομίζει ο μέσος οδηγός.
Το μικρό μέγεθος αυτών των σωματιδίων, τα οποία χωρίζονται μεταξύ PM10 (χοντρή σκόνη) και PM2,5 (λεπτή σκόνη), είναι ικανό να διεισδύσει στην αναπνευστική οδό και στους πνεύμονες, προκαλώντας σοβαρά προβλήματα υγείας. Σύμφωνα με ευρωπαϊκές μελέτες, η εισπνοή αυτών των σωματιδίων, που περιέχουν το χημικό στοιχείο βανάδιο, εξασθενεί τις αντιστάσεις του ανοσοποιητικού συστήματος του ανθρώπινου οργανισμού και θεωρείται υπεύθυνη για αναπνευστικά προβλήματα, ανάπτυξη ορισμένων μορφών καρκίνου, και αύξηση των πιθανοτήτων για εμφάνιση Αλτσχάιμερ.
Ταυτόχρονα, τα βαρέα μέταλλα που απελευθερώνονται μέσω της τριβής των φρένων και καταλήγουν στο περιβάλλον, επηρεάζουν αρνητικά το έδαφος και τους υδροφόρους ορίζοντες.
Με την επικείμενη νομοθεσία να θέτει περιορισμούς στις εκπομπές PM2,5 και νανοσωματιδίων σε όλους τους τύπους κινητήρων εσωτερικής καύσης και των φρένων των συμβατικών και ηλεκτρικών οχημάτων, αρκετές είναι οι εταιρείες που έχουν προχωρήσει στη σχεδίαση συστημάτων απορρόφησης της συγκεκριμένης σκόνης από τα φρένα μέσω φίλτρων.
Επίσης, ήδη εξελίσσονται νέοι τύποι τακακιών που έχουν μειωμένη εκπομπή μικροσωματιδίων, ενώ πολλές αυτοκινητοβιομηχανίες στρέφονται ξανά στα ταμπούρα, αφού εκτός ότι κρατούν στο εσωτερικό τους την όποια σκόνη, βοηθούν και στα συστήματα ανάκτησης ενέργειας στα ηλεκτροκίνητα μοντέλα.