Τον κινητήρα της σκοπεύει να αναβαθμίσει το επόμενο διάστημα η ομάδα της Ferrari στη Formula 1, στο πλαίσιο της προσπάθειάς της να επιστρέψει στην κορυφή του αθλήματος.
Μπορεί η βελτίωση ενός κινητήρα να μη δείχνει ως κάτι παράξενο, όμως στην πραγματικότητα είναι καθώς η εξέλιξη των υβριδικών μηχανών έχει παγώσει. Οπότε, πώς θα μπορέσουν οι Ιταλοί να εξελίξουν το δικό τους σύνολο, χωρίς να παρανομήσουν;
Πόσα εξαρτήματα έχει χρησιμοποιήσει ο κάθε οδηγός; Ποιοι κινδυνεύουν με ποινή;
Σύμφωνα με τους κανονισμούς, τα σημεία στα οποία υπάρχουν περιορισμοί είναι εφτά. Ο κινητήρας εσωτερικής καύσης (ICE), το turbo, το MGU-H, τα ηλεκτρονικά ελέγχου, η εξάτμιση, η μπαταρία και τέλος ο συνδυασμός καύσιμα – λιπαντικά.
Οι μονάδες ισχύος ομολογκαρίστηκαν αρχικά το 2020. Στη συνέχεια, οι κανονισμοί για το 2021 επιτρέπουν μία αλλαγή βελτίωσης σε κάθε κομμάτι. Οι τρεις από τους προμηθευτές κινητήρων έκαναν όλες τις αλλαγές στην αρχή της χρονιάς, οπότε πλέον μπορούν να επέμβουν μόνο για βελτίωση της αξιοπιστίας ή μείωση του κόστους.
Αντίθετα, η Ferrari βελτίωσε κάποιους τομείς στην αρχή της χρονιάς όμως κάποια άλλα τμήματα του κινητήρα είναι ακόμα με τις προδιαγραφές του 2020. Έτσι, αυτό που θα κάνουν τώρα οι Ιταλοί είναι απλά να φέρουν τη μία αναβάθμιση που δικαιούνται για φέτος.
Η επιλογή να αναβαθμίσουν το υβριδικό σύνολο πιο αργά μέσα στη χρονιά έχει πλεονεκτήματα αλλά και μειονεκτήματα. Στα θετικά είναι ότι υπήρχε περισσότερος χρόνος για να εξελιχτούν περισσότερο αυτά τα κομμάτια και άρα τα οφέλη να είναι μεγαλύτερα. Από την άλλη, στα αρνητικά είναι ότι μέχρι τώρα η Scuderia αγωνιζόταν με λιγότερους ίππους από όσους θα μπορούσε να έχει.
Μπορεί η Ferrari να ενδιαφέρεται να κερδίσει τη μάχη με τη McLaren για την τρίτη θέση, όμως ο πραγματικός στόχος είναι κάποια στιγμή να επανέλθει στην κορυφή.
Δεδομένου ότι υπάρχει μία ακόμα επιτρεπόμενη αλλαγή (το 2022) και μετά οι κινητήρες παγώνουν εντελώς για τις χρονιές 2023 – 2025, στο Μαρανέλο κάνουν κινήσεις οι οποίες έχουν πιο μακροπρόθεσμο ορίζοντα, ακόμα και αν αυτό σημαίνει ότι χάνουν κάποιο όφελος που θα μπορούσαν να έχουν βραχυπρόθεσμα.
Ως ένα βαθμό κάτι αντίστοιχο θα μπορούν να κάνουν και την επόμενη σεζόν, όμως εκεί τα περιθώρια είναι πιο περιορισμένα. Οι αλλαγές σε ICE, turbo, MGU-H, εξάτμιση, καύσιμα και λάδια είναι υποχρεωτικό να έχουν πραγματοποιηθεί μέχρι την 1η Μαρτίου του 2022. Εξαίρεση αποτελούν τα ηλεκτρονικά ελέγχου, η μπαταρία και το MGU-K, τα οποία μπορούν να ομολογκαριστούν μέχρι και την 1η Σεπτεμβρίου του 2022.
Αυτές είναι οι τελευταίες παρεμβάσεις που επιτρέπεται να γίνουν στις υβριδικές μηχανές μέχρι και το 2025, τουλάχιστον σε ό,τι αφορά την απόδοση. Οι μόνες αλλαγές που θα επιτρέπονται θα είναι για λόγους αξιοπιστίας ή μείωσης του κόστους.
Σύμφωνα με τον Mattia Binotto η Ferrari υπολείπεται της κορυφής περίπου 0.7 δευτερόλεπτα (ανάλογα την πίστα), με το ποσοστό να είναι 60% από τον κινητήρα και 40% από το σασί. Αυτό σημαίνει ότι αν η αναβάθμιση του κινητήρα είναι σημαντική, θα δούμε τα κόκκινα μονοθέσια να γίνονται αρκετά πιο ανταγωνιστικά.