Το Ιστορικό Ράλι Ακρόπολις πέρασε στην ιστορία, χωρίς όμως Ευρωπαϊκή αύρα που αναμενόταν καθώς όπως και να το κάνουμε το όνομα είναι μαγνήτης.
Δε μας τίμησαν ξένα πληρώματα στην κατηγορία Sporting, ενώ μερικά έδωσαν το «παρών» στη Regularity.
Παρά το γεγονός ότι είναι πρόκληση o αγώνας, είναι η μισή και πλέον ιστορία του παγκοσμίου πρωταθλήματος.
Ηχεί διαφορετικά στα αυτιά τόσο των αγωνιζομένων όσο και των θεατών και αυτό αποδείχτηκε με τον καλύτερο τρόπο από τους θεατές που παρακολούθησαν τον αγώνα, ιδίως τη νυχτερινή Ειδική Διαδρομή «Καρούτες»
Από τον αγώνα όμως έλειπε η φαντασία που πρέπει να έχει ένας αγώνας που «χρησιμοποιεί» αυτές τις λέξεις, Ιστορικό Ράλι Ακρόπολις.
Μπορεί να είχε εκκίνηση κάτω από τον Ιερό Βράχο και τερματισμό στο Ζάππειο, αλλά αγώνας που θέλει να βρει τη θέση του στο διεθνές ημερολόγιο, δεν επιτρέπεται να μην έχει ράμπα.
Ράμπα, σημαίνει φαντασία, λάμψη, κύρος, σεβασμός στους συμμετέχοντες.
Είναι το σημείο που «ανεβαίνεις» και ικανοποιείσαι ψυχολογικά, καθώς έφτασες στο τέλος. Εξετελέσθη η αποστολή και ας μην έχεις κερδίσει ή διακριθεί.
Που για να διακριθείς πρέπει να τερματίσεις πρώτα.
Βέβαια εδώ δεν υπήρχε προβολή του αγώνα, για ράμπα θα «μιλάμε»
Δείχνει φτωχός συγγενής. Δεν είχε χορηγό θα μας πείτε το Ιστορικό Ράλι Ακρόπολις, που σημαίνει ότι δεν υπήρχε η απαραίτητη οικονομική εισροή ευρώ.
Όμως τον αγώνα τον διοργάνωσε η ΟΜΑΕ, όχι κάποιο σωματείο, όπως και αν μεταφράζεται αυτό.
Το πιο σημαντικό όμως που απουσίαζε ήταν η προβολή. «Θύμα» της εσωστρέφειας που επικρατεί στην ΟΜΑΕ και όχι λόγω έλλειψης χορηγών.
Αγωνιστικά το ιστορικό Ράλι Ακρόπολις πέτυχε ως οργάνωση, με έξυπνα ωράρια και μήκος Ειδικών Διαδρομών, και με πολύ δραστήριο το γραφείο Τύπου.
Η συνέχεια θα είναι άραγε με σωστή συνέντευξη Τύπου, και με απολογισμό.
Θα έχει ενδιαφέρον καθώς δεν υπήρχε χορηγός…
.