Μισός αιώνας συμπληρώνεται φέτος από την πρεμιέρα της ιστορικής Lamborghini Urraco τον Οκτώβριο του 1970 στο Σαλόνι Αυτοκινήτου του Τορίνο.
Η Urraco ήταν και παραμένει μέχρι σήμερα ένα υπέρκομψο coupe 2+2 θέσεων με μήκος 4,25 μέτρων, ενώ η σχεδίαση της είχε ανατεθεί στον Μαρτσέλο Γκαντίνι, ο οποίος ήταν το πρώτο όνομα στον οίκο Carrozzeria Bertone. Σημεία αναφοράς αποτελούν οι εμπρός στρογγυλοί αναδιπλούμενοι προβολείς, τα τετραγωνισμένα πίσω φωτιστικά σώματα και οι μεγάλες γυάλινες επιφάνειες.
Στο εσωτερικό της η διάταξη του πίνακα οργάνων, των χειριστηρίων και το τιμόνι με τη μεγάλη στεφάνη ήταν εξαιρετικά καινοτόμα πριν από 50 χρόνια. Την υπογραφή του στη Urraco έβαλε ο Πάολο Στανζάνι, ο οποίος τότε ήταν Επικεφαλής Τεχνικός Διευθυντής της Lamborghini.
Αρχικά η Urraco P250 τροφοδοτούνταν από έναν πίσω και κεντρικά τοποθετημένο V8 κινητήρα 2.5 λίτρων, απόδοσης 220 ίππων στις 7.800 σ.α.λ, ο οποίος επέτρεπε μέγιστη ταχύτητα που άγγιζε τα 245 χλμ./ώρα.
Η ονομασία P250 της Urraco ερμηνεύεται ως εξής. Το γράμμα “P” προέρχεται από την ιταλική λέξη “posteriore” που σημαίνει πίσω και παραπέμπει στη θέση του κινητήρα και το 250 στη χωρητικότητα του που ήταν όπως προαναφέραμε 2.5 λίτρα.
Το 1974 και πάλι στο Σαλόνι Αυτοκινήτου του Τορίνο η Lamborghini παρουσιάζει την Urraco P200, με δίλιτρο κινητήρα (1.994 κ.εκ για την ακρίβεια) απόδοσης 182 ίππων, η οποία προορίζονταν αποκλειστικά για την αγορά της Ιταλίας. Ακολούθησε η Urraco P300 με το μεγαλύτερο κινητήρα των 2.996 κ.εκ και ισχύ 265 ίππων.
Η Urraco ξεχώριζε και με την ανεξάρτητη ανάρτηση της, η οποία αποτελούνταν από γόνατα ΜακΦέρσον μπροστά όσο και πίσω, κάτι που συνέβαινε για πρώτη φορά σε αυτοκίνητο παραγωγής.
Συνολικά η Lamborghini κατασκεύασε μόλις 776 Urraco. Πιο αναλυτικά, από το 1970 έως το 1976 κατασκευάστηκαν 520 Urraco P250, από το 1974 έως το 1977 μόνο 66 Urraco P200 και από το 1975 έως το 1979 οι τελευταίες 190 Urraco P300.
