Με γοργούς ρυθμούς η Mercedes εξηλεκτρίζει τη γκάμα των επιβατικών, αλλά και των επαγγελματικών της οχημάτων, με τα eVito και eSprinter να μπαίνουν στην πρίζα.
Ωστόσο η Mercedes είχε αρχίζει να πειραματίζεται πολλά χρόνια πριν με την ηλεκτροκίνηση στα επαγγελματικά της οχήματα, ενώ χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί το φορτηγό 307 E. Η Mercedes-Benz AG, όπως ονομάζονταν τότε η γερμανική εταιρεία, παρουσίασε πριν από σαράντα χρόνια, στις 31 Οκτωβρίου του 1980, το καινοτόμο αμιγώς ηλεκτροκίνητο 307 E, το οποίο βασίζονταν στο φορτηγό παραγωγής T1 του 1977.
Για να μειωθεί το κόστος κατασκευής είχε απλοποιηθεί το σύστημα ηλεκτρικής λειτουργίας, ώστε να μην υπάρχουν σημαντικές αποκλίσεις από το όχημα παραγωγής. Η μπαταρία των 180V βρίσκονταν τοποθετημένη κάτω από το δάπεδο, μεταξύ του εμπρός και του πίσω άξονα. Εγκαταστάθηκαν δύο σειρές μπαταριών που παρείχαν 90V η καθεμία, ενώ μπορούσαν να αφαιρεθούν προς τα κάτω και να εγκατασταθούν μέσω μιας συσκευής ανύψωσης.
Με ωφέλιμο φορτίο 1,45 τόνων το ηλεκτροκίνητο 307 E είχε αυτονομία 65 χλμ. με σταθερή ταχύτητα 50 χλμ./ώρα, ενώ η χρήση του ήταν κυρίως για αστικά δρομολόγια. Με το 307 E η Mercedes δεν ασχολήθηκε μόνο με εναλλακτικές μορφές ενέργειας, αλλά και με το «πρόγραμμα σχεδιασμού διαδρομών», το οποίο παρείχε πληροφορίες για πιθανές αλλαγές διαδρομής π.χ λόγω κυκλοφοριακής συμφόρησης, ενώ θεωρείται πρόδρομος του σύγχρονου συστήματος πλοήγησης.
Από το 1981 έως το τέλος του 1983, πραγματοποιήθηκαν δύο δοκιμές μεγάλης κλίμακας με τη χρήση 32 ηλεκτρικών φορτηγών της Merceds. Το Ομοσπονδιακό Υπουργείο Έρευνας και Τεχνολογίας δοκίμασε δέκα φορτηγά 307 στο Βερολίνο ως μέρος του ερευνητικού προγράμματος «Εναλλακτική Ενέργεια για την Οδική Κυκλοφορία».
Τα Γερμανικά Ταχυδρομεία πραγματοποίησαν τη δεύτερη δοκιμή μεγάλης κλίμακας για πέντε χρόνια, με 22 ηλεκτρικά φορτηγά στη Βόννη να παραδίδουν δέματα.