Το πολυαναμενόμενο MG3+ ήρθε στη χώρα μας και φυσικά δεν χάσαμε την ευκαιρία να ξεφύγουμε από το κλεινόν άστυ.
Η MG τίμησε τη χώρα μας, καθώς η παρουσίαση του νέου, full hybrid MG3+ για τις χώρες της ανατολικής και κεντρικής Ευρώπης έγινε στην Ελλάδα και μάλιστα στην αθηναϊκή Ριβιέρα με φόντο το Ναό του Ποσειδώνα.
Ωστόσο αυτό δεν ήταν αρκετό και «κλέψαμε» ένα από τα αυτοκίνητα της παρουσίασης με σχεδόν… μηδέν χιλιόμετρα στο οδόμετρο, για να ταξιδέψουμε σε έναν άλλο Ναό του Ποσειδώνα, στο νησί του Πόρου.
Ναι, μπορεί να μην είναι τόσο γνωστός, αλλά σε αυτόν τον ναό πέθανε το 322 π.Χ ο ρήτορας Δημοσθένης (αυτοκτόνησε με δηλητήριο πριν τον σκοτώσουν). Ακόμα ο Πόρος λόγω εγγύτητας με την Αθήνα και με την ευκολία πρόσβασης με διάφορους τρόπους, είναι αρκετά δημοφιλής προορισμός για (long) Σαββατοκύριακα.
MG3+: Με 195 υβριδικούς ίππους
Στον Πόρο μπορείς να φτάσεις είτε με συμβατικό πλοίο (και δυνατότητα μεταφοράς αυτοκινήτου) σε τρεις ώρες περίπου από τον Πειραιά, είτε με τα ταχύπλοα καταμαράν (χωρίς αυτοκίνητο) στον μισό περίπου χρόνο, είτε οδικώς, μέσω Γαλατά (180 χλμ) και περίπου 10 λεπτά με φέρι-μποτ «παντόφλα».
Δεν τίθεται ερώτημα για τον τρόπο που επιλέξαμε να πάμε στον Πόρο, ειδικά όταν έχουμε στη διάθεσή μας το ολοκαίρνουριο MG3+ με full hybrid υβριδικό σύστημα και ισχύ 195 ίππους. Η δε διαδρομή για τον Γαλατά, που μοιράζεται σχεδόν ισομερώς σε αυτοκινητόδρομο και επαρχιακό δρόμο με όλων των ειδών τις στροφές, δείχνει ιδανική, ειδικά όταν η κίνηση περιορισμένη.
Η αναμονή έλαβε τέλος και είμαστε πίσω από το flat bottom τιμόνι του MG3+ με τις δύο ακτίνες. Η πρώτη αντίδραση όταν έχεις στη διάθεσή σου 195 ίππους (136 ο ηλεκτροκινητήρας και 102 ο θερμικός) και ικανά αποθέματα ροπής (250 Nm ροπής από τον ηλεκτροκινητήρα και 102 από τον θερμικό) είναι να πατήσεις βαθιά το δεξί πεντάλ στο πάτωμα για να διαπιστώσεις αν όντως υπάρχουν.
Η επιτάχυνση δεν απογοητεύσει σε καμία περίπτωση (0-100 χλμ./ωρα σε «ξερό» 8.0 – 170 χλμ./ώρα τελικής ταχύτητας ηλεκτρονικά περιορισμένη), αφού αρχικά το MG3+ είναι ηλεκτροκίνητο και στη συνέχεια ενεργοποιείται και ο θερμικός κινητήρας βενζίνης, που έχει διττό ρόλο.
Το δε υβριδικό σύστημα συνδυάζεται με αυτόματο κιβώτιο τριών ταχυτήτων, με τις αλλαγές, αλλά και τη μετάβαση μεταξύ θερμικού/ηλεκτρικού να γίνονται με απόλυτα ομαλό τρόπο. Μόνο στις πολύ έντονες επιταχύνσεις γίνεται αισθητός ο ήχος από τον θερμικό κινητήρα και τα «κατεβάσματα» στο αυτόματο κιβώτιο.
Γεγονός είναι πάντως ότι τόσο ισχυρά μικρομεσαία hatchback σπανίζουν στις μέρες μας, αφού ακόμα και τα αμιγώς ηλεκτρικά δεν φτάνουν σε ισχύ το MG3+, ενώ όσα υπάρχουν ξεφεύγουν σε κόστος. Το τελευταίο είναι ένα ακόμα από τα δυνατά χαρτιά του MG3+, καθώς η βασική έκδοση ξεκινάει από τα 20.450 ευρώ (19.950 προσφορά λανσαρίσματος), ενώ η Luxury των φωτογραφιών, με τον πλήρη εξοπλισμό φτάνει τις 23.450 ευρώ. Δύσκολα βρίσκει αντίπαλο που να συνδυάζει και ισχυρό κινητήρα και εξοπλισμό και οδικά χαρακτηριστικά.
Υψηλά περιθώρια πρόσφυσης, αλλά και άνεση
Τα τελευταία μας εξέπληξαν ευχάριστα στο «πεδίο δοκιμών» της Κορίνθου-Επιδαύρου, με το πλήθος των στροφών, ανηφορικά και κατηφορικά κομμάτια και μεγάλες ευθείες για ασφαλή προσπεράσματα. Αν και στο στήσιμο της ανάρτησης είναι προσανατολισμένο στην άνεση, τo MG3+ προσφέρει υψηλά περιθώρια πρόσφυσης, στρίβει κατά βάση ουδέτερα και με το πίσω μέρος «ακλόνητο». Αυτό μπορεί κάποιους να δυσαρεστήσει, αλλά δεν διατυμπανίζει ότι πρόκειται για ένα «καυτό» hatchback.
Δεν είναι άλλωστε αυτός ο στόχος του. Το MG3+ προσφέρει άνετες και οικονομικές μετακινήσεις, μπορεί να αποτελέσει το μοναδικό αυτοκίνητο μιας μικρής οικογένειας (4.11 μέτρα μήκος – 1.79 μέτρα πλάτος) ή ενός ζευγαριού και εκπλήσσει με τον τρόπο που κινείται σε επαρχιακούς δρόμους τους υπόλοιπους, ανυποψίαστους οδηγούς, καθώς ακόμα δεν είναι γνωστό το μοντέλο.
Το εσωτερικό του είναι άνετο, με καλούς χώρους για τους πίσω επιβάτες για τα μέτρα της κατηγορίας και χώρο αποσκευών με όγκο 293 λίτρων, που βρίσκεται στο μέσο όρο των μικρομεσαίων hatchback, που ωστόσο δεν είναι τόσο πρακτικός, καθώς η πίσω σειρά των καθισμάτων, δεν αναδιπλώνεται μερικώς, αλλά ολόκληρη.
Άνετα και με σωστή πλευρική στήριξη είναι και τα καθίσματα, ενώ υπάρχουν αρκετές πρακτικές θήκες για το κινητό τηλέφωνο και μικροαντικείμενα.
Τη διαδρομή από την Κόρινθο μέχρι το Γαλατά την απολαύσαμε με το MG3+ και μετά από περίπου 2:30 ώρες από την Αθήνα και μέση κατανάλωση 7 λίτρα/100χλμ. (με την επιλογή Sport μονίμως επιλεγμένη) ήρθε η ώρα να μπούμε στο φέρι μποτ για τον Πόρο.
Πόρος: Το επόμενο πράσινο νησί
Ο Πόρος είναι το μοναδικό από τα νησιά του Αργοσαρωνικού που φτάνεις και οδικώς και με πλοίο. Σε Αίγινα και Σαλαμίνα μπορείς να πας μόνο ακτοπλοϊκώς, ενώ σε Σπέτσες και Ύδρα αν φτάσεις μεν οδικώς μέσω Κόστα ή Μετοχίου αντίστοιχα, αλλά δεν μπορείς να πάρεις και το αυτοκίνητο, καθώς απαγορεύεται, οπότε μεταφέρεις αναγκαστικά και τις αποσκευές με τα χέρια.
Πρόσφατα ο Πόρος ανακηρύχθηκε ως το επόμενο πράσινο νησί, μετά την Αστυπάλαια και τη Χάλκη, αλλά για την ώρα το μόνο πράσινο που υπάρχει είναι κυριολεκτικά το πεφκόφυτο περιβάλλον, καθώς δεν υπάρχει φορτιστής ηλεκτρικού αυτοκινήτου (Ν. Επίδαυρο ή Κολιάκοι οι πιο κοντινοί), αλλά υπάρχουν πάρα πολλά δέντρα και σηματοδοτημένα μονοπάτια.
Αν και ο Πόρος είναι αρσενικού γένους νησί, αποτελείται ουσιαστικά από δύο διαφορετικά, θηλυκού γένους νησιά, την μικρότερη Σφαιρία και τη μεγαλύτερη Καλαυρία. Στη Σφαιρία βρίσκεται η πόλη του Πόρου, με τα περισσότερα καταστήματα, μπαρ, καφέ τις προβλήτες που δένουν σκάφη και θαλαμηγοί και τα σοκάκια με τα παλιά αρχοντικά που θυμίζουν Κυκλάδες, που αξίζει να περιπλανηθείτε και να ανέβετε μέχρι το ρολόι και να απολαύσετε τη θέα.
Στην καταπράσινη Καλαυρία βρίκονται οι παραλίες και οι περισσότερες ξενοδοχειακές μονάδες. Οι περισσότερες παραλίες έχουν εύκολη πρόσβαση είτε με τα πόδια είτε με το αυτοκίνητο, έχουν ρηχά νερά και προτιμώνται από οικογένειες, ενώ στις περισσότερες οργανωμένες υπάρχει και ναυαγοσώστης. Παρόλο το μικρό μέγεθος του νησιού, οι παραλίες του είναι για όλα τα γούστα, όπως το δημοφιλές Ασκέλι, το κοσμικό και χλιδάτο Μοναστήρι, ο ρωσικός Ναύσταθμος με τα χαλάσματα του 18ου αιώνα, το σκιερό λιμανάκι της Αγάπης, το μικρό και μεγάλο Νεώριο και η Βαγιωνιά στο βόρειο τμήμα.
Το βράδι η ζωή μεταφέρεται στη Σφαιρία, με εστιατόρια για όλες τις προτιμήσεις και… βαλάντια. Από παραδοσιακές ταβέρνες μέχρι γκουρμέ θαλασσινά που απευθύνονται και στους θαμώνες και ιδιοκτήτες θαλαμηγών. Λόγω της θέσης του και του απάνεμου, στενού Πόρου-Γαλατά, η μαρίνα του νησιού κατακλύζεται από σκάφη και ειδικά τα Σαββατοκύριακα επικρατεί το αδιαχώρητο, με πολλά σκάφη να μένουν αρόδο…
Αν δε είστε τυχεροί, όπως εμείς και πετύχετε νύχτα με Πανσέληνο, μην παραλείψετε να δείτε την ανατολή της με φόντο το Μπούρτζι, ένα μικρό νησάκι στην είσοδο του στενού. Ο Πόρος δε μπορεί να αποτελέσει και βάση για κοντινές εξορμήσεις στην υπόλοιπη, άγνωστη Αττική, που θα δούμε σε επόμενο άρθρο.
Περισσότερες φωτογραφίες
