Με τον Ιούνιο να μας αποχαιρετά σιγά – σιγά, το καλοκαίρι είναι ήδη εδώ και πολλοί από εμάς θα ταξιδέψουμε ώστε να κάνουμε διακοπές. Φυσικά συνηθισμένο μέσο μετακίνησης είναι το αυτοκίνητο.
Μάλιστα, φέτος αναμένεται αυτοί που θα επιλέξουν θα ταξιδέψουν οδικώς να είναι περισσότεροι, λόγω των ιδιαίτερων συνθηκών που έφερε το 2020.
Η χώρα μας πλέον έχει αποκτήσει ένα λειτουργικό και μεγάλο σε έκταση δίκτυο αυτοκινητοδρόμων. Αυτό σημαίνει ότι οι περισσότεροι θα κινηθούμε σε αυτούς. Ωστόσο, πριν βρεθούμε να οδηγούμε σε κάποιον από αυτούς τους αυτοκινητόδρομους, καλό θα είναι να κάνουμε τη σχετική προετοιμασία, ώστε το ταξίδι μας να είναι άνετο και πάνω από όλα ασφαλές.
Πριν την αναχώρηση θα πρέπει να βεβαιωθούμε ότι η πίεση των ελαστικών είναι η ενδεδειγμένη. Στη συντριπτική πλειοψηφία των αυτοκινήτων ο κατασκευαστής αναγράφει τις κατάλληλες πιέσεις σε ένα ειδικό καρτελάκι. Συνήθως αυτό βρίσκεται στην πόρτα του οδηγού ή στο πορτάκι του καυσίμου, από τη μέσα μεριά. Σπανιότερα αυτή η πληροφορία μπορεί να βρίσκεται στο εγχειρίδιο χρήσης (manual) του αυτοκινήτου. Η πίεση πρέπει να ελέγχεται όταν τα ελαστικά είναι κρύα, δηλαδή πριν ξεκινήσουμε ή έχοντας καλύψει απόσταση όχι μεγαλύτερη του 1 χιλιομέτρου.
Μαζί με τα ελαστικά ελέγχουμε και τα φώτα μας για την ορθή λειτουργία τους. Ακόμα και αν δεν πρόκειται να ταξιδέψουμε νύχτα, είναι σχεδόν βέβαιο ότι θα χρησιμοποιήσουμε κάποιο τούνελ.
Καλό θα είναι να υπάρχει περίσσεια καυσίμου στο ρεζερβουάρ. Στους περισσότερους αυτοκινητόδρομους υπάρχουν πρατήρια καυσίμων, όμως αυτό δεν ισχύει παντού και οι αποστάσεις ανάμεσά τους δεν είναι μικρές. Επιπλέον, μπορεί να προκύψει κάτι απρόοπτο όπως να κλείσει ο δρόμος για κάποιες ώρες από ένα ατύχημα.
Όταν πλέον βρεθούμε στον αυτοκινητόδρομο, από τους βασικότερους κανόνες είναι η τήρηση των ορίων ταχύτητας. Οι σύγχρονοι αυτοκινητόδρομοι χαρακτηρίζονται στην πλειοψηφία τους από έλλειψη ανωμαλιών στο οδόστρωμα και καλής ποιότητας άσφαλτο. Αυτό φυσικά είναι πολύ θετικό όμως μπορεί να μας παραπλανήσει σχετικά με την ταχύτητα που κινούμαστε. Γι’ ελέγχουμε τακτικά το ταχύμετρο (κοντέρ) ώστε να παραμένουμε κάτω από το όριο. Στα αυτοκίνητα που έχουν cruise control η χρήση του βοηθάει καθώς ορίζουμε την ταχύτητα κίνησης και αυτή μένει σταθερή. Έτσι, δεν κινδυνεύουμε να “ξεχαστούμε” και να πατήσουμε το γκάζι παραπάνω.
Η Λωρίδα Έκτακτης Ανάγκης υπάρχει μόνο για περιπτώσεις που (όπως λέει και η ονομασία της) υπάρχει κάποια έκτακτη ανάγκη. Δηλαδή αν το όχημά μας παρουσιάσει μηχανική βλάβη και ακινητοποιηθεί ή αν ο/η οδηγός νιώσει αδιαθεσία και πρέπει να σταματήσει άμεσα. Σε αυτό το ενδεχόμενο ενεργοποιούμε τα αλάρμ, βγαίνουμε από τη δεξιά πλευρά του οχήματος, φοράμε ανακλαστικό γιλέκο, τοποθετούμε προειδοποιητικό τρίγωνο αρκετά μέτρα νωρίτερα και περνάμε πίσω από τα προστατευτικά κιγκλιδώματα.
Όσο βρισκόμαστε πίσω από τα κιγκλιδώματα καλούμε με το κινητό μας τηλέφωνο για βοήθεια. Ένας αριθμός στον οποίο μπορούμε να απευθυνθούμε χωρίς χρέωση είναι το 112. Πρόκειται για τον ευρωπαϊκό αριθμό έκτακτης ανάγκης. Εκτός αυτού μπορούμε να καλέσουμε το 100 (αστυνομία), το 199 (πυροσβεστική) ή το 166 (EKAB), ανάλογα με την περίσταση. Αν για οποιονδήποτε λόγο δεν μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε κινητό τηλέφωνο, είναι πολύ πιθανό σε σχετικά μικρή απόσταση να υπάρχει κάποιο σταθερό σημείο επικοινωνίας με τις αρχές του αυτοκινητόδρομου. Επιπλέον, ο κάθε αυτοκινητόδρομος έχει κάποιον αριθμό έκτακτης ανάγκης, ενώ υπάρχουν και ραδιοφωνικές συχνότητες όπου μπορείτε να συντονιστείτε για ανακοινώσεις σε έκτακτες περιστάσεις. Συνήθως ο αριθμός έκτακτης ανάγκης και η συχνότητα αναγράφονται σε μεγάλες ενημερωτικές πινακίδες.
Για όσο διάστημα κινούμαστε στον αυτοκινητόδρομο πρέπει να βρισκόμαστε στην πιο δεξιά λωρίδα. Μόνο σε περίπτωση που θέλουμε να προσπεράσουμε κινούμαστε σε αυτή ή αυτές που βρίσκονται πιο αριστερά. Αυτό το κάνουμε για σύντομο χρονικό διάστημα και στη συνέχεια επανερχόμαστε στη λωρίδα που βρισκόμασταν.
Λόγω των μεγαλύτερων ταχυτήτων συγκριτικά με τον αστικό ιστό, πρέπει και οι αποστάσεις των αυτοκινήτων να είναι μεγαλύτερες. Τα αντανακλαστικά του ανθρώπου είναι κατά μέσο όρο ένα δευτερόλεπτο. Αυτός ο χρόνος απαιτείται από τη στιγμή που θα αντιληφθούμε κάτι, μέχρι να το επεξεργαστούμε και να δώσουμε την εντολή για φρενάρισμα ή/και ελιγμό. Όχημα που κινείται με 100 χλμ./ώρα σε αυτό το δευτερόλεπτο καλύπτει σχεδόν 28 μέτρα. Κατά συνέπεια η απόσταση από το προπορευόμενο όχημα πρέπει να είναι τουλάχιστον η διπλάσια.
Μεγάλος σύμμαχος στην κίνησή μας στους αυτοκινητόδρομους είναι οι καθρέφτες. Προκειμένου να γνωρίζουμε ανά πάσα στιγμή που βρίσκονται οι άλλοι χρήστες του δρόμου, αλλά και να εντοπίσουμε τα δίκυκλα που κινούνται κοντά μας, πρέπει να ελέγχουμε συνεχώς τόσο τους πλαϊνούς, όσο και τον κεντρικό.
Ιδιαίτερη προσοχή χρειάζεται όταν εισερχόμαστε σε έναν αυτοκινητόδρομο, αλλά και όταν εξερχόμαστε από αυτόν. Στην πρώτη περίπτωση κινούμαστε στη λωρίδα επιτάχυνσης μέχρι η ταχύτητά μας να είναι μεγαλύτερη όσων κινούνται ήδη. Στη δεύτερη κινούμαστε στη λωρίδα επιβράδυνσης, μειώνοντας σταδιακά την ταχύτητά μας.
Όταν πλησιάζουμε σε διόδια δε σταματάμε τελευταία στιγμή εφαρμόζοντας μέγιστη πίεση στα φρένα. Αντίθετα, η προσέγγιση γίνεται μειώνοντας προοδευτικά την ταχύτητά μας. Ακόμα, περνώντας τα διόδια ο χώρος στα δεξιά υπάρχει για χρήση από υπηρεσίες όπως η τροχαία, η πυροσβεστική και το EKAB.
Σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να ξεπερνάμε τις δύο ώρες συνεχούς οδήγησης. Αντίθετα, πρέπει να κάνουμε διαλείμματα ελάχιστης διάρκειας 10 λεπτών. ο λόγος είναι ότι πρέπει το μυαλό μας να ξεκουραστεί και να αλλάξει τα ερεθίσματα που δέχεται, ώστε να είμαστε πάντα σε εγρήγορση.
Μπορεί μια απότομη αλλαγή κατεύθυνσης στην πόλη να μη δημιουργήσει προβλήματα, όμως με την ταχύτητα που κινούνται τα οχήματα στους αυτοκινητόδρομους, είναι πολύ πιθανό να οδηγήσει σε ατύχημα. Θεωρείται αυτονόητο ότι δεν επιτρέπεται η προς τα πίσω κίνηση και η αναστροφή.
Όταν είμαστε σε κάποιο τούνελ φροντίζουμε τα φώτα μας να είναι αναμμένα. Αν τα τούνελ είναι αρκετά και συνεχόμενα, ανάβουμε τα φώτα πριν μπούμε στο πρώτο και τα σβήνουμε όταν βγούμε από το τελευταίο.
Οι ηλεκτρονικές σημάνσεις υπερισχύουν των σταθερών. Έτσι, αν κάποια ηλεκτρονική πινακίδα αναφέρει όριο ταχύτητας χαμηλότερο της σήμανσης, συμμορφωνόμαστε με το πρώτο. Ο λόγος είναι ότι τα ηλεκτρονικά μέσα ενημερώνονται κατάλληλα ανάλογα με τις συνθήκες, οπότε αντικατοπτρίζουν καλύτερα την πραγματικότητα.
Αν δούμε ή ενημερωθούμε ότι υπάρχουν έργα, μειώνουμε σημαντικά την ταχύτητά μας. Σε αυτά τα έργα απασχολούνται συνάνθρωποί μας, οπότε καλό είναι να μη βάλουμε τη ζωή τους σε κίνδυνο.
Τέλος, δεν ξεχνάμε ποτέ να έχουμε μαζί μας τρίγωνο και φαρμακείο. Πρόκειται για δύο στοιχεία που δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να απουσιάζουν από το όχημά μας, πόσο μάλλον όταν βρισκόμαστε σε αυτοκινητόδρομο.
Ελπίζουμε τα παραπάνω να βοηθήσουν οι μετακινήσεις σας στους σύγχρονους αυτοκινητοδρόμους της Ελλάδας να γίνουν απολαυστικές, άνετες και κυρίως ασφαλείς.