Το αυτοκίνητο ασφαλείας που καθυστέρησε να βγει, είναι ένα βασικό ζήτημα στο οποίο επανέρχονται οδηγοί και ομάδες ξανά και ξανά.
Πρόκειται για εκείνο το safety car που βγήκε μετά το περιστατικό του Max Verstappen στο Γκραν Πρι του Αζερμπαϊτζάν.
Όταν κλατάρισε το πίσω αριστερά ελαστικό του Ολλανδού στέλνοντας τη Red Bull στον τοίχο μέσα σε ελάχιστα δευτερόλεπτα είδαμε να βγαίνουν κίτρινες σημαίες. Όμως η απόφαση για το αυτοκίνητο ασφαλείας και μάλιστα πολύ. Για την ακρίβεια, χρειάστηκε να περάσει σχεδόν ενάμιση λεπτό μέχρι να μπούμε στο σχετικό καθεστώς.
Μήπως κατηγορήθηκε άδικα η Pirelli για τα κλαταρίσματα στο Αζερμπαϊτζάν;
Με βάση τις ιδιαίτερες συνθήκες του ατυχήματος, πρόκειται για πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα. Μιλάμε για ένα ακινητοποιημένο μονοθέσιο, σχεδόν πάνω στην αγωνιστική γραμμή. Επιπλέον, πρόκειται για ένα σημείο όπου οι οδηγοί κινούνται με τη μέγιστη ταχύτητα του γύρου, πάνω από 330 χλμ./ώρα, ενώ είναι και σημείο προσπεράσεων καθώς εκεί οι οδηγοί αρχίζουν το φρενάρισμα, άρα κλείνει το DRS. Μπορεί η κίτρινη σημαία να απαγόρευε τις προσπεράσεις στο τρίτο sector της πίστας, όμως αμέσως μετά τη γραμμή εκκίνησης/τερματισμού πλέον είμαστε στο πρώτο sector. Δεδομένου ότι η κίτρινη σημαία αφορούσε μόνο το τρίτο, μπορούσε να γίνει προσπέραση νόμιμα στο τέλος της ευθείας.
Εκτός από το ακινητοποιημένο μονοθέσιο του Verstappen, στο σημείο υπήρχαν και πολλά διασκορπισμένα θραύσματα σε όλο το πλάτος της πίστας, τα οποία αύξαναν ακόμα περισσότερο τους κινδύνους για τα υπόλοιπα μονοθέσια.
Στα παραπάνω έρχεται να προστεθεί το γεγονός ότι ο Verstappen δεν παρέμεινε μέσα στο μονοθέσιο, αλλά βγήκε από αυτό και άρχισε να πηγαίνει γύρω – γύρω, ώστε να δει τι συνέβη στο μονοθέσιό του.
Έχουμε, λοιπόν, την ακινητοποιημένη RB16B πάνω στην αγωνιστική διαδρομή, θραύσματα μεγαλύτερα ή μικρότερα και έναν οδηγό επίσης να περιφέρεται στην αγωνιστική διαδρομή, ενώ οι υπόλοιποι οδηγοί περνούσαν με 300+ χλμ./ώρα.
Και παρ’ όλα αυτά χρειάστηκε σχεδόν ενάμιση λεπτό για να αποφασιστεί να μπεις το αυτοκίνητο ασφαλείας στην πίστα.
Σε αυτό το χρονικό διάστημα υπήρχαν οδηγοί που διαμαρτύρονταν για αυτή την καθυστέρηση με την πιο έντονη αντίδραση να ανήκει στον Leclerc, ενώ οι πιλότοι της Ferrari επιβράδυναν σημαντικά περισσότερο σε σχέση με τους περισσότερους από τους συναδέλφους τους.
Τα βασικά ερωτήματα είναι τα εξής. Γιατί άργησε η απόφαση για το αυτοκίνητο ασφαλείας; Ποιος ήταν υπεύθυνος για τη σχετική απόφαση; Ο Michael Masi ή κάποιος άλλος;