Με το turbo πλέον να είναι must σε όλους τους νέους downsized κινητήρες, η αύξηση της ιπποδύναμης είναι ίσως ευκολότερη από ποτέ. Αυτό γιατί στα παλιά ατμοσφαιρικά μοτέρ κόστιζε πάρα πολύ να βάλεις “χέρι” και το αποτέλεσμα θα ήταν στην καλύτερη κάτι παραπάνω από 20 άλογα. Πλέον, στους σύγχρονους κινητήρες όπου οι ιπποδυνάμεις είναι ήδη αυξημένες (έως και 140 άλογα από 1.000άρια μοτέρ), η δυνατότητα για αύξηση της ιπποδύναμης, είναι ακόμα ευκολότερη και οικονομικότερη. Αξίζει όμως το ρίσκο;
Οι κατασκευαστές δεν παραδίδουν ποτέ ένα mainstream αυτοκίνητο στο πικ τον επιδόσεων του
Τα περισσότερα νέα και τουρμπάτα μοντέλα δεν έχουν απόλυτο στόχο την ιπποδύναμη και τις επιδόσεις. Οι κατασκευαστές ψάχνουν, βρίσκουν και προσφέρουν την καλύτερη ισορροπία ανάμεσα σε επιδόσεις – κατανάλωση – στήσιμο – εγγύηση, αφήνοντας σε όποιον θέλει, το περιθώριο να δώσει μεγαλύτερη ανάσα στον κινητήρα του. Έτσι, οι κατασκευαστές δεν χρησιμοποιούν την μεγαλύτερη τουρμπίνα, ή σύστημα ψύξης, πράγματα που μπορούν να αλλαχθούν μετέπειτα.
Τί περιθώρια βελτίωσης έχει ένα κοινό ατμοσφαιρικό μοτέρ; Αξίζει τα λεφτά;
Το παν είναι στον εγκέφαλο
Ένα νέο αμάξι διαθέτει πλέον εκατοντάδες αισθητήρες. Όλοι καταγράφουν τιμές και όλες καταλήγουν στην μονάδα ελέγχου όπου επεξεργάζονται και μπορούν να δοθούν εντολές για αλλαγές. Μέσα στον εγκέφαλο αυτό, η λεγόμενη χαρτογράφηση του ( οι προδιαγεγραμμένες τιμές που έχουν οριστεί ) μπορούν αρκετά εύκολα να αλλάξουν και το αυτοκίνητο να λειτουργεί έχοντας πλέον νέα αναλογία αέρα – καυσίμου και να αποδίδει περισσότερο. Σχεδόν όλα τα μοντέλα μετά το 2000 έχουν λογισμικό OBD2 για τη διαγνωστική διαδικασία καθιστώντας εύκολη τη πρόσβαση στον εγκέφαλο και την αλλαγή των τιμών.
Σε πολλές περιπτώσεις, χρησιμοποιείται ένας νέος άγραφος εγκέφαλος, ο οποίος είναι aftermarket και συνδέεται μεταξύ αισθητήρων και μονάδας ελέγχου του κινητήρα. Σε αυτόν καταχωρούνται από πριν οι νέες τιμές (αναλογίες καύσης) και η πίεση, με το αυτοκίνητο να δείχνει άλλο χαρακτήρα. Μαζί με το λεγόμενο πρόγραμμα, μία τουρμπίνα σε μεγαλύτερη διάσταση θα παρέχει περισσότερο αέρα και το αυτοκίνητο θα δεχθεί σοβαρή αύξηση ιπποδύναμης.
Αξίζει όμως το ρίσκο;
Καταρχάς να αποσαφηνίσουμε πως το ρίσκο για σημαντικές βλάβες υπάρχει και είναι και μεγάλο. Αυξάνοντας τον αέρα και το καύσιμο, ο κινητήρας πλέον δουλεύει με νούμερα και φορτία που απέχουν αρκετά από τα εργοστασιακά, προκαλώντας γρηγορότερη φθορά στα μέρη του. Από κει και πέρα, εάν π.χ. χρησιμοποιήσουμε μία αρκετά μεγαλύτερη τουρμπίνα, τότε θα πρέπει να έχουμε και οδήγηση σε μεγαλύτερες στροφές για να εισέρχεται και ο περισσότερος αέρας, καθώς σε αντίθετη περίπτωση το σύστημα θα υπολειτουργεί. Παράλληλα, οι νέες τιμές στο ψέκασμα του καυσίμου από τα μπεκ απαιτεί να υπάρχει πλέον και ο κατάλληλος χρόνος ανοίγματος – κλεισίματος τους. Δεν είναι σπάνιο το φαινόμενο το πιστόνι να έχει ήδη τελειώσει την κίνηση του και τα μπεκ να ψεκάζουν ακόμα καύσιμο, οδηγώντας σε σημαντική αύξηση της θερμοκρασίας. Μαζί έρχονται και οι πιθανές βλάβες στα αυτόματα κιβώτια κυρίως όπου τα γρανάζια έχουν υλικά για να αντέχουν συγκεκριμένα φορτία όπως και ο καταλύτης που έχει όριο σωστής λειτουργίας σε συγκεκριμένους βαθμούς.
Επαγγελματίες
Υπάρχουν εταιρίες όπου προσφέρουν αύξηση ιπποδύναμης μαζί και με εγγύηση. Αυτό καθώς σε συγκεκριμένα μοντέλα έχουν δοκιμάσει τα όρια τους και ξέρουν ακριβώς τί τιμές να δώσουν και μέχρι πού να φτάσουν την πίεση, χωρίς να προκληθούν ζημιές. Για αυτό εάν θέλετε να δώσετε μεγαλύτερη ανάσα στον κινητήρα σας, οφείλετε να το κάνετε σε κάποιον επαγγελματία.