Ο επικεφαλής μηχανικός της Red Bull, Paul Monaghan, πιστεύει πως η ομάδα έχει διορθώσει τα επαναλαμβανόμενα προβλήματα με το DRS, αλλά λέει ότι οι υψηλές ταχύτητες στο Μπακού θα αποτελέσουν την απόλυτη δοκιμή.
Κατατακτήριες Ισπανίας. Ο Μαξ Φερστάπεν πιέζει όσο μπορεί στο Q3 ώστε να κάνει τον ταχύτερο γύρο και να πάρει την Pole. Το DRS, ωστόσο, δεν λειτουργεί σωστά και η προσπάθειά του καταστρέφεται.
Θεωρητικά, η Red Bull έχει βρει μια γρήγορη λύση μεταξύ των κατατακτήριων και του αγώνα, ωστόσο το πρόβλημα επανέρχεται την Κυριακή. Παραλίγο, μάλιστα, να στερήσει και μία εύκολη νίκη από τον Ολλανδό μετά και την εγκατάλειψη του Leclerc.
Ενόψει του Μονακό, οι μηχανικοί της Red Bull αφοσιώθηκαν στο πρόβλημα για να το διορθώσουν μια για πάντα. Και σύμφωνα με τον αρχιμηχανικό Monaghan, η ομάδα πήρε το «επώδυνο» μάθημά της και πλέον έχει βρει μια μόνιμη λύση.
«Το πρόβλημά στο DRS προκλήθηκε από εμάς τους ίδιους, νομίζω, αν πρέπει να είμαστε ειλικρινείς. Ετσι, τώρα έχουμε πάρει το, αρκετά «επώδυνο» μάθημά μας», είπε ο Monaghan, υποδηλώνοντας ότι η Red Bull κάνει μια προσπάθεια να φτάσει την υπέρβαρη RB18 στο ελάχιστο όριο.
«Υπάρχει μια ανακούφιση μετά τη δουλειά που έκαναν μερικοί πολύ έξυπνοι άνθρωποι, την έρευνα και τους ελέγχους. Έκαναν μια εκπληκτική δουλειά σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα. Οι προκλήσεις αλλάζουν από πίστα σε πίστα, αλλάζει ο χρόνος που έχουμε μεταξύ δύο αγώνων, αλλάζει η ταχύτητα κατά την οποία ανοίγει το DRS, αλλάζουν οι συνθήκες».
Ενώ το πρόβλημα φαινόταν να έχει λυθεί στο Μονακό, όπου το DRS αντιμετώπιζε σχετικά χαμηλή ταχύτητα αέρα όταν άνοιγε, το Μπακού θέτει μια εντελώς διαφορετική πρόκληση. Οι τελικές ταχύτητες εκεί ξεπερνούν τα 340 χλμ./ώρα στην ευθεία μήκους 2,2 χιλιομέτρων.
Ο Monaghan αναγνώρισε ότι το Grand Prix του Αζερμπαϊτζάν αυτό το Σαββατοκύριακο θα είναι η «τελική δοκιμασία» για την πίσω πτέρυγα του μονοθεσίου.
«Το Μπακού παρουσιάζει ελαφρώς διαφορετικά προβλήματα», πρόσθεσε. «Στο Μονακό, η ταχύτητα ανοίγματος του DRS είναι στα 160 χλμ./ώρα, ενώ στο Μπακού είναι στα 300 χλμ./ώρα. Άρα, δεν έχει να κάνει πραγματικά με το βάρος του ίδιου του πτερυγίου, όταν σηκώνει ουσιαστικά ένα τεράστιο φορτίο αέρα.
«Νομίζω ότι θα ήταν ανόητο να επαναπαυθούμε, αλλά ξέρουμε τι κάναμε λάθος. Ήταν στο χέρι μας να το διορθώσουμε και, μέχρι στιγμής, είμαστε εντάξει.»