Οι 1.000 κάμερες θα βοηθήσουν να μειωθούν τα τροχαία ατυχήματα ή απλώς θα είναι ένα εισπρακτικός μηχανισμός;
Όταν ακούσαμε από τον πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη στη ΔΕΘ να αναγγέλλει ότι 1.000 κάμερες είναι έτοιμες να μπουν στους δρόμους της Αθήνας πιστέψαμε ότι αυτό θα βοηθήσει στη μείωση των τροχαίων ατυχημάτων. Όμως, για να έχουμε οφέλη από τις κάμερες που είναι έτοιμες να αναλάβουν δράση, θα πρέπει να έχουν και άλλες δυνατότητες εκτός από το να εντοπίζουν αυτούς που δεν οδηγούν σωστά, παραβιάζουν το κόκκινο ή το STOP, ή δεν κόβουν ταχύτητα όταν βρίσκονται έξω από σχολεία.
Οι κάμερες σωστά θα πρέπει να εντοπίζουν τους παραβάτες οδηγούς. Αλλά δεν αρκεί μόνο αυτό. Το γεγονός ότι μιλάει κάποιος στο κινητό του ενώ οδηγεί είναι παράπτωμα. Το γεγονός, όμως, ότι κάποιος δεν έχει ασφαλίσει το αυτοκίνητό του είναι κακούργημα.
Αλίμονο στους οδηγούς που έχουν εμπλακεί σε τροχαίο με ανασφάλιστο Ι.Χ. Είναι χαμένοι από χέρι. Γιατί ένας οδηγός που υπέστη μια ζημιά χωρίς να φταίει θέλει να αποζημιωθεί. Από ποιον, όμως. Από αυτόν που δεν είχε χρήματα για να ασφαλίσει το αυτοκίνητό του;
Δυστυχώς, κυκλοφορούν δεκάδες χιλιάδες ανασφάλιστα αυτοκίνητα. Εκεί οι κάμερες θα αποδειχθούν ωφέλιμες, αν καταγράφοντας την κίνηση από τους αριθμούς κυκλοφορίας θα μπορούν να κάνουν και διασταύρωση στοιχείων.
Πώς, για παράδειγμα, η Ανεξάρτητη Αρχή Δημοσίων Εσόδων (ΑΑΔΕ) εντόπισε ότι το 2019 δεν πλήρωσαν τα τέλη κυκλοφορίας 80.000 ιδιοκτήτες οχημάτων; Έτσι ακριβώς θα πρέπει να εντοπίζονται και τα ανασφάλιστα Ι.Χ. Οι κάμερες για να έχουν μια σωστή λειτουργικότητα θα πρέπει να κάνουν ηλεκτρονικά και διασταύρωση στοιχείων. Η κυβέρνηση λέει ότι οι κάμερες ασφαλείας μπαίνουν γιατί πρωταρχικός στόχος είναι το ζήτημα της οδικής ασφάλειας.
Σωστά θα εντοπίζουν αυτούς που παραβιάζουν τους ερυθρούς σηματοδότες. Γιατί είναι επικίνδυνοι «δολοφόνοι». Όμως, αρκεί ένα πρόστιμο ή χρειάζεται και κάτι παραπάνω;
Οι κάμερες θα εντοπίζουν και αυτούς που παραβιάζουν το όριο ταχύτητας. Σωστά. Αλλά θα πρέπει προηγουμένως να γίνει και μια αναθεώρηση στα υπάρχοντα όρια ταχύτητας. Γιατί εάν υπάρχει μια ξεχασμένη πινακίδα με όριο 50 χλμ. πριν από δέκα χρόνια, τότε που ο δρόμος δεν είχε, για παράδειγμα, διαχωριστική νησίδα, τότε το όριο αυτό είναι πλασματικό. Τα αυτοκίνητα σήμερα δουλεύουν με ηλεκτρονικούς υπολογιστές που «σκέφτονται» γρηγορότερα από τον άνθρωπο. Φρενάρουν αν εντοπίσουν εμπόδιο ή δεν αφήνουν το αυτοκίνητο να βγει από τη λωρίδα όπου κινείται.
Αν οι αστυνόμοι στήσουν τα ραντάρ σε σημεία με ξεχασμένες πινακίδες είναι σίγουρο ότι όλοι θα τιμωρηθούν με κάποιο πρόστιμο. Συμφωνούμε με το να υπάρχουν όρια ταχύτητας σε κατοικημένες περιοχές, όμως θα πρέπει να υπάρχει και σωστή αξιολόγηση του ορίου, λαμβάνοντας υπόψη την ποιότητα του δρόμου αλλά και των άριστα τεχνολογικά σύγχρονων αυτοκινήτων που κυκλοφορούν σήμερα.
Στο εξωτερικό οι οδηγοί σέβονται τα όρια ταχύτητας αλλά και τα κράτη σέβονται τους οδηγούς. Όταν πλέον δούμε πώς ακριβώς θα λειτουργούν οι 1.000 κάμερες θα επανέλθουμε. Γιατί, όπως είπαμε, σκοπός δεν είναι να γεμίσουν χρήματα τα ταμεία, αλλά να μειωθεί ο φόρος αίματος στους δρόμους.