Σε ποιόν; Μα στον Λιούις Χάμιλτον, καθώς η επίδοση του Ράσελ στον πρώτο του αγώνα με τη Mercedes, που αντικατέστησε τον Χάμιλτον λόγω Covid-19 έδωσε τροφή για ποικιλία σχολίων.
Μην τα ισοπεδώνουμε όλα, όπως κάνουμε σε αυτήν τη πανέμορφη κατά τα άλλα χώρα.
Ο Χάμιλτον έχει αποδείξει την αξία του, το ταλέντο του, τις ικανότητές του, όχι λόγω των 7 παγκόσμιων τίτλων που έχει κατακτήσει στη Formula 1, αλλά κυρίως από νίκες που έχει πάρει.
Νίκες που φαινόντουσαν χαμένη υπόθεση, εντούτοις ο Χάμιλτον τις μετέτρεψε σε θρίαμβο.
Στις ίδιες παραμέτρους και για τον Μπότας που μόνο τυχαίο δεν είναι το γεγονός, ότι στα περισσότερα Γκραν Πρι o Φινλανδός βρίσκεται πίσω από τον Χάμιλτον, μια ανάσα.
Σύμφωνοι η Mercedes είναι μακράν το καλύτερο μονοθέσιο στη Formula 1, αλλά τα αυτοκίνητα δεν «πάνε» μόνα τους.
Ο Ράσελ στο περίεργο σχεδιαστικά Γκραν Πρι του Μπαχρέιν στην πίστα του Σακχίρ με τη διαφορετική σχεδίαση, σε σχέση με τη χάραξη του Γκραν Πρι, εκεί όπου είχε το τρομερό ατύχημα ο Γκροζάν, έδειξε ότι όντως είναι ταλαντούχος, όχι μόνο από τους χρόνους τους οποίους σημείωσε, αλλά και από τον τρόπο που οδήγησε κάνοντας εκπληκτική εκκίνηση.
Σίγουρα το μέλλον του ανήκει και είναι ίσως ο επόμενος μεγάλος Βρετανός που στο club θα πλαισιώσει κορυφαία βρετανικά ονόματα όπως Τζιμ Κλαρκ, Τζάκι Στιούαρτ, Στέρλινγκ Μος, Τζέιμς Χάντ, Νάιτζελ Μάνσελ, Λιούις Χάμιλτον.
Όμως ας τον «αφήσουμε» να οδηγήσει χωρίς αντιπαραθέσεις και συγκρίσεις σε σχέση με τον υπεραθλητή που ακούει στο όνομα Λιούις Χάμιλτον.
Όσο για τα μπάχαλο στα pits, όταν υπάρχει ανθρώπινος παράγοντας τα λάθη θα γίνονται.