Ο Carlos Tavares αποτελεί παρελθόν από το τιμόνι της Stellantis με τον Όμιλο να βρίσκεται σε βαθιές φουρτούνες και αναζητά νέο αρχηγό.
Ο Carlos Tavares, ο οποίος ηγείται του ομίλου από τη δημιουργία του το 2021, αποχώρησε μετά από μήνες εντάσεων με το διοικητικό συμβούλιο, τα συνδικάτα, τους αντιπροσώπους και την ιταλική κυβέρνηση.
Τα νέα ήταν κάπως αναμενόμενα από τον περασμένο Οκτώβριο, όταν η εταιρεία ανακοίνωσε ότι ο Τavares θα αποχωρούσε στο τέλος του συμβολαίου του το 2026, καθώς τέτοιες ανακοινώσεις, για τέτοιου επιπέδου στελέχη, δεν είναι συνηθισμένες.
Ο Πορτογάλος μάνατζερ αποχώρησε σε μια περίοδο που τα πράγματα δεν πάνε καλά για τον Όμιλο με τις 14 μάρκας κάτω από την ομπρέλα.
Αν και δεν είναι ο μόνος Όμιλος στην παγκόσμια αυτοκινητοβιομηχανία που αντιμετωπίζει τις ποικίλες προκλήσεις του κλάδου, βρίσκεται κατά κάποιο τρόπο σε δυσκολότερη κατάσταση.
Η στροφή από τα αυτοκίνητα με κινητήρα εσωτερικής καύσης στα πλήρως ηλεκτρικά αυτοκίνητα, και η άνοδος της Κίνας είναι δύο ζητήματα που πρέπει να αντιμετωπίσει ολόκληρη η αυτοκινητοβιομηχανία.
Στην περίπτωση του Ομίλου Stellantis, η έλλειψη φρέσκων προϊόντων περιπλέκει ακόμη περισσότερο την κατάσταση.
Stellantis: 14 μάρκες αυτοκινήτων υπο την ομπρέλα του Ομίλου
Γυρίζοντας πίσω τις σελίδες του ημερολογίου, το πρώτο επίτευγμα του Carlos Tavares ήταν η συμμετοχή του στις διαπραγματεύσεις μεταξύ PSA και FCA. Με το «πάντρεμα» έγινε ο Διευθύνων Σύμβουλος της συγχώνευσης που κατέστησε δυνατή τη συνύπαρξη 14 διαφορετικών εμπορικών σημάτων.
Η Stellantis με τη συγχώνευση ξεκίνησε την πρώτη της χρονιά ως η τρίτη μεγαλύτερη αυτοκινητοβιομηχανία στον κόσμο, πίσω από Toyota και Volkswagen.
Ο Tavares χωρίς καθυστέρηση ξεκίνησε τις συνέργειες αμέσως. Οι ευρωπαϊκές μάρκες του νέου Ομίλου άρχισαν να συνεργάζονται μεταξύ τους για εξοικονόμηση κόστους και χρόνου στις διαδικασίες ανάπτυξης.
Οι μακροχρόνιοι αντίπαλοι όπως Peugeot, Citroen, Opel και Fiat άρχισαν να «εργάζονται» σε κοινά έργα και πλατφόρμες.
Έτσι γεννήθηκε η τελευταία γενιά της ξεχασμένης Lancia στο νέο Ypsilon, βασισμένη στο Peugeot 208/Opel Corsa. ή το επερχόμενο Fiat Grande Panda, βασισμένο στο τελευταίο Citroen C3, ενώ το επερχόμενο SUV της Fiat αναμένεται να βασίζεται στο Citroen C3 Aircross και στο Opel Frontera που έκανε την επίσημη πανευρωπαϊκή παρουσίαση πριν τη δύση του 2024.
Ωστόσο, η άνοδος των Κινέζων κατασκευαστών έχει αλλάξει τα πάντα.
Καθώς άρχισαν να επεκτείνονται παγκοσμίως με τα ανταγωνιστικά αυτοκίνητά τους, με έμφαση στην ψηφιακή τεχνολογία και στις οθόνες, η ισχυρή θέση των παραδοσιακών αυτοκινητοβιομηχανιών άρχισε να κλονίζεται, ειδικά στη Stellantis που έχει ανάγκη για νέα προϊόντα.
Αν και η πραγματικότητα με τους Κινέζους αγγίζει τους πάντες, ο Όμιλος Stellantis έχει βρεθεί σε μια πιο ευάλωτη κατάσταση καθώς δεν υπάρχει ανανέωση μοντέλων.
Οκτώ από τις 14 μάρκες της έχουν απόλυτη ανάγκη από νέα προϊόντα. Η γκάμα επιβατικών αυτοκινήτων της Fiat στην Ευρώπη (εξαιρουμένων των ελαφρών επαγγελματικών οχημάτων) για παράδειγμα έχει μόνο έξι διαθέσιμα μοντέλα με μέση ηλικία τα 6,4 έτη.
Αντίθετα, η μάρκα Volkswagen προσφέρει 18 μοντέλα στην Ευρώπη, με μέσο όρο ηλικίας τα 4,2 χρόνια.
Η Lancia με τόσο ένδοξο παρελθόν εξακολουθεί να είναι μια μάρκα η οποία απουσιάζει από τις αγορές εδώ και χρόνια με την επιστροφή της να ακολουθεί μονοπάτια που οδηγούν σε πρίζα.
Η DS προσφέρει τέσσερα μοντέλα, ενώ αυτές στις ημέρες παρουσίασε το αμιγώς ηλεκτρικό Νο 8. Η Alfa Romeo προσφέρει τέσσερα μοντέλα, δύο εκ των οποίων είναι άνω των 8 ετών. Η Maserati εγκατέλειψε τα Ghibli, Quattroporte και Levante, αφήνοντας τη μάρκα με τα Grecale, Granturismo/Grancabrio και MC20. Και η Abarth, συνυφασμένη με γρήγορα αυτοκίνητα και αγώνες εξαρτάται από δύο μόνο μοντέλα.
Η Opel λόγω των νέων Frontera και Grandland έρχεται πιο «ζωηρή», όπως και η Citroen με το νέο C3, που ακολουθώντας τον SUv δρόμο, αλλάζει πλήρως το προφίλ του μοντέλου.
Στη Βόρεια Αμερική, η Chrysler έχει μόνο ένα μοντέλο στη γκάμα της και η Dodge περιμένει το επερχόμενο Charger, με τη Jeep να παίζει με 5 μοντέλα.
Η αυστηρή στρατηγική μείωσης του κόστους επέτρεψε στον Όμιλο Stellantis να κερδίσει πολλά χρήματα. Ωστόσο, αυτό έγινε σε βάρος παραγωγής νέων μοντέλων και της αύξησης των τιμών, που επηρέασαν το μερίδιο αγοράς του Oμίλου στη Βόρεια Αμερική, όπου από εκεί ήχησαν πολύ δυνατά οι «καμπάνες» και στην Ευρώπη με το αλαλούμ στις γραμμές παραγωγής καθυστερώντας σημαντικά μοντέλα, όπως το νέο Citroen C3 να πάρει τη θέση του στο δίκτυο των κάθετων μονάδων.
Ο Tavares λοιπόν αποτελεί παρελθόν και όπως αναφέρουν αξιωματούχοι του Ομίλου Stellantis «ήρθε η ώρα να προχωρήσουμε…» αλλά με ποιόν αρχηγό…