Έχουν περάσει μερικά 24ωρα από το συμβάν του Ogier στο ράλι Κροατίας, που πέρασε στα «ψιλά» η νίκη του με διαφορά μόλις 6/10, από τον Evans, τον άλλον οδηγό στην ομάδα τη Toyota.
O Οgier λοιπόν με τον συνοδηγό του Ingrassia ενεπλάκησαν σε ένα ατύχημα από εκεί που δεν το περιμένανε σε μια κεντρική λεωφόρο στην περιοχή του Ζάγκρεμπ.
Μα θυμηθούμε πως έχει η υπόθεση.
Οι Ogier-Ingrassia οδηγούσαν στη μεσαία λωρίδα της λεωφόρου, όταν επιχείρησαν να σταματήσουν δεξιά σε κάποιο άνοιγμα που σχημάτιζε η λεωφόρος, κάποιος επίδοξος ραλίστας ο οποίος προσπερνούσε από δεξιά κινούμενος με υψηλή ταχύτητα σε λεωφοροδιάδρομο εμβόλισε το αυτοκίνητο των 7 φορές παγκόσμιων πρωταθλητών στη δεξιά πόρτα.
Τα αγωνιστικά αυτοκίνητα σε δημόσιους δρόμους κινούνται σύμφωνα με τον Κ.Ο.Κ. της χώρας.
Υπάρχει όμως ένας άτυπος νόμος που λέει ότι τα αγωνιστικά αυτοκίνητα κινούνται μεν σε δημόσιους δρόμους , αλλά υπάρχει ένα «πέπλο» προστασίας από τους οδηγούς των καθημερινών αυτοκινήτων, που εκείνες τις στιγμές έχουν την ίδια πορεία.
Δηλαδή αφήνουμε τις προτεραιότητες, δεν κοντράρουμε, τους βοηθάμε για να φύγουν από την κίνηση, γιατί εκτός όλων των άλλων μην ξεχνάμε ότι τα αγωνιστικά αυτοκίνητα με τα συστήματα ασφαλείας, περιορίζουν την ορατότητα από τη μέση –σχεδόν του αυτοκινήτου και πίσω, έχουν πολύ μικρούς εξωτερικούς καθρέπτες, και φυσικά δεν είναι ότι καλύτερο στο να κινούνται εντός των τειχών.
Ο «φίλος» μας λοιπόν στην Κροατίας κινούμενος σε απαγορευτική λωρίδα (ίσως την Κυριακή να επιτρέπεται η χρήσης τους) που ανέπτυξε μεγάλη ταχύτητα για να προσπεράσει το αγωνιστικό αυτοκίνητο, αντι να προστατεύσει το πλήρωμα, και να παραχωρήσει χώρο, λόγω της ταχύτητας δεν πρόλαβε να φρενάρει και έγινε η σύγκρουση.
Που κάλλιστα θα μπορούσε να ήταν καταστροφική για το πλήρωμα και την εταιρία, σε περίπτωση που δεν θα ήταν σε θέση να συνεχίσει το αυτοκίνητο.
Εκεί όμως που ο Ogier ήταν απαράδεκτος ήταν ο τρόπος που αντέδρασε απέναντι στους αστυνομικούς.
Φυσικά δεν ήταν ο λόγος για να το «σκάσει» καθώς αφενός γνώριζαν ποιος είναι και αφετέρου είχε έρθει ο υπεύθυνος της ομάδας.
Ο λόγος που ήθελε να φύγει ήταν ο αγώνας.
Όμως μπορεί ο Ogier να είναι ένα είδωλο ειδικά στους νέους κάτι που σημαίνει ότι πρέπει να προσέχει ακόμα περισσότερο τις «κινήσεις» του, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι είναι άνθρωπος με καρδιά, ψυχή και συναισθήματα, ο οποίος βρισκόταν κάτω από την τρομερή ένταση του αγώνα.
Επί της ουσίας, η «κακιά στιγμή» για άλλη μια φορά πρωταγωνίστησε…