Από τα μαθητικά και φοιτητικά μας χρόνια, οι περισσότεροι έχουμε αναμνήσεις από τις στιγμές που αντιγράψαμε, με διάφορους και ευφάνταστους τρόπους, σε κάποιες γραπτές εξετάσεις. Όταν έχεις εξελίξει με το πέρασμα των χρόνων την εν λόγω τεχνική, γιατί να μην την εφαρμόσεις και κατά τη διάρκεια της θεωρητικής εξέτασης για την απόκτηση διπλώματος οδήγησης;
Με το παραπάνω σκεπτικό μάλλον ο Υφυπουργός Υποδομών και Μεταφορών, Γιάννης Κεφαλογιάννης, προχώρησε πρόσφατα στην έκδοση μιας εγκυκλίου, η οποία περιέχει συστάσεις για πιο αδιάβλητες θεωρητικές εξετάσεις των υποψηφίων οδηγών.
Ενδεικτικά προτείνεται η λειτουργία όλων των συστημάτων εντός του εξεταστικού κέντρου με ενσύρματη επικοινωνία και ταυτόχρονη απενεργοποίηση του WiFi, η προμήθεια συσκευής καταγραφής ηλεκτρομαγνητικού φάσματος, η οποία εντοπίζει οποιαδήποτε μορφή ηλεκτρονικής επικοινωνίας εντός συγκεκριμένης εμβέλειας και η ανάρτηση σε εμφανές σημείο της αίθουσας ευανάγνωστων οδηγιών, περί απαγόρευσης χρήσης οποιασδήποτε ηλεκτρονικής συσκευής.
Σίγουρα ένας οδηγός πρέπει να γνωρίζει τον Κώδικα Οδικής Κυκλοφορίας και τη σήμανση των δρόμων. Ωστόσο η μεγάλη παθογένεια στη διαδικασία απόκτησης διπλώματος οδήγησης δεν είναι η θεωρητική, αλλά η πρακτική εξέταση.
Ας μιλήσουμε ξεκάθαρα. Αποτελεί κοινό μυστικό στην ελληνική κοινωνία, εδώ και πολλά χρόνια, ότι οι εξεταστές χρηματίζονται. Συνήθως το deal αναλαμβάνει να το κάνει ο δάσκαλος οδήγησης, ενώ η ταρίφα αφορά τριψήφιο ποσό, το οποίο προφανώς μοιράζεται. Όπως σε κάθε είδους διαφθορά υπαίτιος δεν είναι μόνο αυτός που δέχεται το χρηματικό ποσό, αλλά και αυτός που το δίνει.
Ένας από τους σοβαρότερους λόγους που έχουμε τόσο πολλά θανατηφόρα τροχαία ατυχήματα στη χώρα μας, αλλά και έλλειψη οδικής παιδείας, είναι ο τρόπος που δίνονται τα διπλώματα οδήγησης.
Αναμένουμε λοιπόν το νέο σύστημα ελέγχου και εποπτείας που καταρτίζει το Υπουργείο για το σύνολο των διαδικασιών εξετάσεων, το οποίο θα δίνει έμφαση στη χρήση ψηφιακών μέσων. Ας ελπίσουμε ότι ο επόμενος τίτλος μας θα είναι «λάδωμα τέλος»…