Ως ξεχωριστό «εύρημα» θα χαρακτηρίζονταν το Volkswagen Taigo, μετά από αιώνες, αν η «αρχιτεκτονική» της αυτοκίνησης αποτελέσει πεδίο έρευνας για τους ιστορικούς του μέλλοντος.
Οι απόγονοί μας θα μάθαιναν ότι με το Taigo η γερμανική εταιρεία δημιούργησε μια εξαίρεση στο «δωρικό ρυθμό» των τετραγωνισμένων SUV, προδίνοντας μια ελαφριά κλίση στη γραμμή της οροφής του. Με τον τρόπο αυτό εκδημοκράτισε τη σιλουέτα του coupe SUV, που αποτελούσε σχεδιαστικό προνόμιο της premium κατηγορίας, σε ένα μάλιστα compact αμάξωμα, αν βέβαια η «αρχαιολογική σκαπάνη» έφερνε ακέραιο στο φως κάποιο Taigo με μήκος 4.266 χλστ., πλάτος 1.757 χλστ. και ύψος 1.518 χλστ.
Προορισμός τα Ίσθμια Κορινθίας
Τις παραπάνω σκέψεις κάναμε, σαφέστατα επηρεασμένοι, από την πρόσφατη επίσκεψή μας με το Taigo, σε έναν τόπο με μεγάλο αρχαιολογικό ενδιαφέρον, τα Ίσθμια Κορινθίας. Ένας κοντινός προορισμός, που απέχει από την Αθήνα λιγότερο από μια ώρα και σίγουρα αξίζει να μάθεις την ένδοξη ιστορία του. Μελανό όμως σημείο στη σύγχρονη ιστορία των ελληνικών μεταφορών αποτελούν τα πολλά και ακριβά διόδια των αυτοκινητοδρόμων, καθώς για μια απόσταση μόλις 71 χλμ., πληρώσαμε συνολικά 7,80 ευρώ (κόστος μετ’ επιστροφής).
Στη βυθιζόμενη γέφυρα με το Volkswagen Taigo
Πρώτη στάση στη βυθιζόμενη γέφυρα Ισθμίων, όπου ευτυχώς δεν έχουν βάλει (ακόμα τουλάχιστον) διόδια. Κατασκευάστηκε το 1987, επιτρέποντας σε οχήματα και πεζούς να περνούν από τη μια πλευρά της διώρυγας στην άλλη. Βυθίζεται σε βάθος 11 μέτρων όταν πλησιάζει κάποιο πλοίο που εισέρχεται ή εξέρχεται από τη διώρυγα, ενώ η βύθιση και η ανύψωσή της έχει διάρκεια περίπου 4 λεπτών.
Χαζεύοντας ένα μικρό ιστιοπλοϊκό να κατευθύνεται προς το Σαρωνικό κόλπο και τη βυθιζόμενη γέφυρα να αναδεύεται βρεγμένη πίσω του, βρίσκουμε την ευκαιρία να τσεκάρουμε στην κεντρική οθόνη αφής 8 ιντσών τη μέση κατανάλωση καυσίμου του ταξιδιού μας.
Ο γνωστός τρικύλινδρος «χιλιάρης» turbo TSI βενζινοκινητήρας των 110 ίππων και 200 Nm ροπής, κάτω από το εμπρός καπό του Taigo, χρειάστηκε 7,8 λίτρα/100 χλμ. (επίσημη μέτρηση WLTP 5,9 λίτρα/100 χλμ.- εκπομπές CO2 134 γρ./χλμ.).
Οι «παγίδες» της διαδρομής
Τη διαδρομή μας έκανε πιο ξεκούραστη το στάνταρ αυτόματο κιβώτιο διπλού συμπλέκτη DSG των 7 σχέσεων (με sport και χειροκίνητη λειτουργία), το οποίο εκτελούσε πάντα στο σωστό χρόνο και ομαλότατα τις αλλαγές.
Στην άνεση συμβάλει και η ανάρτηση, η οποία λειαίνει τις πολλές κακοτεχνίες στο επαρχιακό οδικό δίκτυο (βγαίνοντας από την Εθνική Οδό), όντας όσο σκληρή χρειάζεται, ώστε να μην εμφανίζονται έντονες κλίσεις στις στροφές. Στο αυτοκινητόδρομο το Taigo ταξιδεύει με σταθερότητα και χωρίς να εμφανίζει αεροδυναμικό θόρυβο, ο οποίος γίνεται κάπως αντιληπτός μετά τα 120 χλμ./ώρα.
Από το μπλόκο στο ύψος της Κινέτας περάσαμε αλώβητοι, καθώς τα ραντάρ της αστυνομίας δεν έπιασαν το Taigo να υπερβαίνει το όριο ταχύτητας. Στο σημείο αυτό να πούμε ότι οι επιδόσεις του αναφέρουν επιτάχυνση 0-100 χλμ./ώρα σε 10,9 δευτ. και μέγιστη ταχύτητα 191 χλμ./ώρα.
Το «άγνωστο» Μουσείο
Σε αρκετά κοντινή απόσταση από τη βυθιζόμενη γέφυρα βρίσκεται το Αρχαιολογικό Μουσείο Ισθμίας (στον οικισμό Κυρά Βρύσης), την ύπαρξη του οποίου πολλοί αγνοούν, αλλά πραγματικά αξίζει να το επισκεφτείτε για να θαυμάσετε τα μοναδικά του εκθέματα. Έχει κατασκευαστεί δίπλα στον Αρχαιολογικό χώρο του πανελλήνιου ιερού του Ποσειδώνα, άνοιξε τις πύλες του για το κοινό το 1978, ενώ η είσοδος τη χειμερινή περίοδο είναι μόλις 2 ευρώ.
Ο επισκέπτης μαγεύεται από τη μεγάλη συλλογή με ειδώλια, αγγεία, αμφορείς και αγάλματα. Όλα προέρχονται από τις ανασκαφές σε μυκηναϊκά νεκροταφεία της περιοχής, στο ιερό του Ποσειδώνα, στο Ρωμαϊκό Λουτρό, στο Ιουστινιάνειο Τείχος, στο λόφο της Ράχης Ισθμίας, καθώς και στο λιμάνι των Κεγχρεών.
Εντυπωσιακά εκθέματα
Το ενδιαφέρον μας κέντρισε ένας πήλινος λουτήρας από τον οικισμό Ράχης της Ελληνιστικής περιόδου, δυο φύλλα ξύλινης θύρας (4ος αι. μ.Χ.) που βρέθηκαν ακέραια σε υδάτινο περιβάλλον στο λεγόμενο «Ναό της Ίσιδας», μια επινίκια στήλη με στεφάνια στο εσωτερικό των οποίων αναγράφονται οι τόποι όπου κέρδισε ένας άγνωστος αθλητής (2ος αι. μ.Χ.).
Επιπλέον ένας Παναθηναϊκός Αμφορέας από τον Βόρειο Αποθέτη του Αρχαϊκού ναού καμένος από πυρκαγιά που κατέστρεψε το Ναό (6ος αι. π.Χ.) και μια επιγραφή-προσευχή στο Θεό για την προστασία του Αυτοκράτορα Ιουστινιανού και του αυτοκρατορικού αξιωματούχου Βικτωρίνου, υπεύθυνου για το οχυρωματικό έργο του Ισθμού τα χρόνια της βασιλείας του Ιουστινιανού (551-565 μ.Χ).
Ειδική μνεία αξίζει στο μαρμάρινο αρχαϊκό περιρραντήριο (αρχαίο ελληνικό αγγείο που χρησίμευε στις λατρείες ως δεξαμενή αγιασμένου νερού) του 7ου αι. π.Χ. που αποτελείται από μια μαρμάρινη λεκάνη στηριζόμενη σε ένα περίτεχνο υποστατό.
Η λεκάνη που έχει διάμετρο 1,24 μ. ακουμπά σε ένα δακτύλιο που στηρίζουν 4 κόρες. Κάθε κόρη πατά στην πλάτη ενός καθιστού λιονταριού και στο ένα χέρι κρατά το λουρί του ζώου, ενώ στο άλλο την ουρά του. Μεταξύ των κορών στον δακτύλιο υπάρχουν ολόγλυφες κεφαλές κριαριών.
Ρωμαϊκά Λουτρά
Τα Ρωμαϊκά Λουτρά στα Ίσθμια κατασκευάστηκαν γύρω στο 150 μ.Χ στο χώρο του Ιερού που πιθανόν χρησιμοποιούνταν από τους αθλητές. Το πολυτελές αυτό συγκρότημα διέθετε ψηλές οροφές και τεράστια παράθυρα, ενώ οι τοίχοι ήταν καλυμμένοι με διακοσμημένο κονίαμα ή μάρμαρα και τα πατώματα με πλούσια μωσαϊκά ή πλάκες από έγχρωμο μάρμαρο.
Τέσσερα από τα δωμάτια θερμαίνονταν από μεγάλους κλιβάνους, ενώ ένα συγκρότημα στη βορειοδυτική πλευρά περιείχε δυο μεγάλες πισίνες με κρύο νερό. Τα Ρωμαϊκά Λουτρά κατασκευάστηκαν πάνω στα θεμέλια προγενέστερου Λουτρού της Κλασσικής Εποχής.
Το Λουτρό αυτό, το οποίο δεν έχει μέχρι στιγμής ανασκαφεί ολοκληρωτικά, διέθετε πισίνα με μήκος 30 μ. και βάθος 1,4 μ. Τα Ρωμαϊκά Λουτρά χρησιμοποιήθηκαν για περίπου 250 χρόνια και καταστράφηκαν γύρω στο 400 μ.Χ. Το περίτεχνο μωσαϊκό των Ρωμαϊκών Λουτρών ανακαλύφτηκε το 1976, η επιφάνειά του είχε ρωγμές σε πολλά σημεία και ήταν βυθισμένη κάτω από το αρχικό επίπεδο του πατώματος, ενώ οι εργασίες συντήρησης και αποκατάστασης ξεκίνησαν το 1993.
Ναός του Ποσειδώνα
Χτίστηκε μεταξύ του 690 και του 650 π.Χ, οι τοίχοι του ήταν φτιαγμένοι από καλά λαξευμένους ορθογώνιους πωρόλιθους που επικαλύπτονταν από πολύ καλής ποιότητα κονίαμα. Μια μεγάλη πυρκαγιά κατέστρεψε τον αρχαϊκό ναό περίπου στο 450 π.Χ. και σχεδόν αμέσως οι Κορίνθιοι έχτισαν ένα δεύτερο στη θέση του, μεγαλύτερο κλασικό ναό δωρικής τεχνοτροπίας.
Μια δεύτερη πυρκαγιά το 390 π.Χ. κατέστρεψε την οροφή, τον θριγκό και το μεγαλύτερο τμήμα της τοιχοδομίας. Τη ρωμαϊκή εποχή, μετά από περίπου δυο αιώνες εγκατάλειψης, ο ναός εξωραΐζεται και τοποθετείται στο εσωτερικό του ένα μαρμάρινο λατρευτικό σύμπλεγμα του Ποσειδώνα και της Αμφιτρίτης (ο κορμός της εκτίθεται στο Μουσείο).
Επιστρέφοντας
Έχοντας πάρει πλέον το δρόμο του γυρισμού για την Αθήνα, σκεφτόμαστε ότι με τη διαφορετική σιλουέτα του Taigo (από 26.050 ευρώ στην εξοπλιστική έκδοση Life με τον 1.0 TSI 110 ίππων και το αυτόματο κιβώτιο) η Volkswagen κλείνει το «μάτι» σε ένα νεότερο ηλικιακά κοινό, το οποίο απουσίαζε από το σχεδόν άδειο Αρχαιολογικό Μουσείο των Ισθμίων, όπως και από κάθε χώρο πολιτισμού…
